در شهریور ماه سال گذشته (1391) توسط دوستان انجمن ادبی صدای آشنا برای شعر خوانی به روستای اجدادی خود رامشه دعوت شدم با وجود اینکه شنیده بودم که محفل سالیانه ادبی این انجمن  با شور و استقبال زیادی روبرو میشود ولی تصور دیگری در ذهن داشتم اما لحظه ای که پشت  تریبون رفتم واین همه اشتیاق به شعر و ادب را در وجود کوچک و بزرگ و پیر و جوان دیدم این مسئله برایم روشن شد که این روستای سربرافراشته در دل کویر چه گوهر نایابی است و به خود بالیدم که ریشه هایم در چنین خاکی است و به جرات و تجربه میگویم که در کلانشهر های بزرگی چون اصفهان ، تهران و ... با حجم گسترده تبلیغات صمعی و بصری باز هم نمیتوان چنین خیل  مشتاقی را که در یک روستا گرد آمده اند برای یک محفل ادبی دور هم جمع کرد

با چند تصویر قضاوت را برعهده شما میگذارم

در آخر جا دارد از زحمات تمام اعضای انجمن که فضایی زیبا را تدارک دیده بودند تشکر کنم