نگرانم      برای     آینه ها

خون چکان است نای آینه ها

می چکد درد بر درو دیوار

باز از های های آینه ها

دلم این زخم خورده از هرسو

می دود پا به پای آینه ها

کوچه ها سرخ وآسمان ابری ست

در تماشا خدای آینه ها !

گرچه از این حصار سرد وسکوت

منتشر شد  ندای  آینه ها؛

باز هم وحشیانه می تازند

سنگ ها بر صدای آینه ها

پس چرا هیچ کس نمی گوید

حرفی از ماجرای آینه ها

یا چرا آسمان نمی پوشد 

رخت غم در عزای آینه ها

کاش !می شد که هم صدا باشم

با صدای رسای آینه ها