نگاهي به سال 2014 و سال هاي پس از آن
پيش در آمدي براي  پذيرش واقعيت سونامي سالمندي در ايران

به مناسبت روز جهاني سالمند

باز در پـارك مــــن و بيست نفـــر از اين هــا
              يك ولــن تاين - و آن نيــز بــــسي درد الــود
دخــــتراني هـــــمه آرام - و ســـاكت حـــتّـي
              بي خـــبر از هــمه، بي واهمه از بود و نبود
                                     *            *            *
هــيچ كــس نيست دهــان باز كـــند اي آقــــا
              ايـن چه كـــاري اسـت به ولله قـــباحت دارد
اين خوشي ها كه فقط مال شما نيست رفيق
              هـر كه اين جاست در   آن حق سياحت دارد
                                     *            *            *
هــمره نامــــزدش دخــــتري از آن نــــزديك
              صــبح امـروز به ناگاه ز مــا رد شد و رفـت
حالش از مـنظره اي تلخ و اسف بار و رقيق
              يا ز اوضــاع غـــم آلــودهْ ما بد شد و رفـت
                                     *            *            *
چند ســـالي چه پنــــهان ز شــــما زندگي ام
               وقـف اين هـا شده و بابت ايــن دلشـــادم
كار من نيز همين است و بجز اين هم نيست
               " چه كـــــنم كار دگــر ياد نداد اســــتادم "
                                     *            *            *
مـن و چــندين پسر پير كه هــم سـن من اند
               لحــظه هائي طرب انگـيز در اين جا داريم
همـــه مـــشتاق ببيــــنند كه مـا چـــند پـــسر
            چه سـلوكي است كه با تـك تـك اينهــا داريم
                                     *            *            *
مــــادرم يـك دو شب پيـــش به خــوابم آمــد
               گـفت خيلي تو پـسر ، بي سري و بي پايي
چشم روشن شده ام ، باز كه عاشق شده اي !!
              دســت بر دار از ايــن عـــاشقي و رسوائي
                                     *            *            *
گـوش من نيست بدهـــكار به اين صحبت ها
              فـرصتي نيست كه فرماني از او گوش كنم
دل بيـــچاره مـــگر طـــــاقت ايـــــن را دارد
              كه من اين عشق خداگــونه فراموش كــنم
                                     *            *            *
گــاه ،شـب هـــا كه به تاخـــير مي آيم خـانه
           دير وقت است و نشسته است زنم چشم براه
نگـــــرانم كــه بـــر آشـــوبد و يـــك باردگـــر
             روزگــــارم شـود از عاشقي ام سـرد و سياه
                                     *            *            *
لــيكن او جنـــگ و جـــدل راه نمي اندازد
               سخت مشـتاق كه امـروز به ماها چه گـذشت
سـال ها هست زنم ، بنده خدا - يك آن هم
                معـترض بر من و بر عاشقي ام هيچ نگـشت
                                     *            *            *
مـــثل زن ها كه پي يك سر مو مي گــردند
               او نبـــــوده است پي مـوي ســــر هــيچ زني
يا پـي عـــطر كه بــــر روي لــــباسم باشد
               كه نشـــسته است بــر آن از بـدن ســـيم تني
                                     *            *            *
باز هم قـصهْ دلــــباخـــتگي طـولاني است
               گوش بر صحبت من دارد و بنشسته خموش
باز هــم يك غـــم نو ،‌تــازه ، بـراي گـــفتن
                مي سـپارد به من و عشق غم انگيزم گوش
                                     *            *            *
آري امـروز ولـن تايـن مــن و پـيـــــر زنان
                بود و گــوئي هــــمگي آمده در مـــاه عسل
باز مجـــبور شـدم يك دو  نفـــر اين ها را
                گـيرم از  غايت ســـستي و خمـودي به بغل
                                     *            *            *
يا كه مجـــــبور شدم دست بگيرم زين ها
                چـــند تائي كه تـوان مــرده مــيان تن شان
سـال ها رفته و اين هـا همه در آخـر خط
                         و درو گــشته و بـر بـاد شــده خـــرمن شان       
                                     *            *            *
مــوقع عصـــر كه بر گــشت به آسايشگاه
               حالش انگار كـمي خوش شده جاآمده است
گــــويي امروز به ديــدار خــدا رفــته و باز
                شـــاد و مـشعـوف ز ديــدار خدا آمده است
                                     *            *            *
باز هــم چشم به راه است كه تا هـفتهْ بعد
                ببـريم اش مــن و جــمع رفقـــايم جــــآئي
تا كه يك بــار دگـــر او به نــــوائي برســـد
                تا كـه تــــكرار شود اين هـــمه بي پروائي
                                     *            *            *
شايد اين هـفته چه گــويم كه به آنجا نكشد
               شـــايد ايــن هـــفتهْ او هـــفتهْ آخـــر باشد
شـايد او تازه عروسي شده دور از اين جا
                 در لـــباسي دگــر و حجـــلهْ ديــگر باشـد !!!
 
                    
          13 و 14 آبان مـــــاه 1392