آبــــدُزدک کـــــــه می رَوَد بـر آب
نکتـــه ها گفته بی حســاب و کتاب
گفتـــــگو می کنــــد لـــبِ ساحــــل
پرس و جوهای بی سوال و جـواب
عشــــــق ها باختــــه به نیلـــوفــــر
عشــوه هـا در سراچه های حُباب
هــــوش از گـــوشِ نستـــرن بُـرده
استخـــوان خُـرد کـــرده با مهتاب
مـــی زَنَــــد روزگــــار، زیـرابش
یک زمانـــی کنــــــارِ ایــن تـالاب
پولــکِ نقـــــره فــــامِ مـــاهــی ها
دلِ مــــا را خــراب کرده، خـراب
پـــــول، حتّـی درآب هـم کـه رود
جُـــــز خرابـــــی نیـــاوَرَد پـایـاب
خِـرقــــه ی پولــــکی در آر از تن
کشکِ خشکی به کاسه ای می ساب!
دلِ واحــــــــد در آتشـــــی پُر دود
چاق و چلّـه ، کشیده بــویِ کبـاب
ا.افخمی(واحد)
ا
تاریخ ارسال :
1392/8/4 در ساعت : 13:2:32
| تعداد مشاهده این شعر :
905
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.