دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

شک

تا انارىِ لبت، خواست تَرَك بردارد،
شرمِ چشمان تو می ‏رفت نمك بردارد
 
تا مگر زخمىِ دل را، نه بسوزاند باز
زخمه ‏اى تازه زند، عرش ترك بردارد
 
نم باران بزند، كاه‏ گلى جان گيرد
عشق، از كنده ‏ى يك قلب، سرك بردارد
 
خون كند، پاك به آتش بكشد هستى را
از سرِ دارِ فلك، يك حسنك بردارد 
 
راستى آن همه كشتار، به فتواى تو بود؟
يا كه اين كشته نمی ‏خواست كه شك بردارد؟!
 
خال هندوى تو آن قدر تماشايى بود،
يا تماشاى نگاهى كه نه يك «بر» دارد؟
 
در نگين ‏خانه ‏ى انگشترى‏ ات اين دل ماند
تا كه فيروزه ‏اى از قلب، محك بردارد
 
«عشق پيدا شد و» دل، قد نكشيده است هنوز
رفته تا آينه ‏اى نيم ‏قدك بردارد!

---

---

   تاریخ ارسال  :   1393/3/14 در ساعت : 1:43:19   |  تعداد مشاهده این شعر :  586

---

---