عکس بر می داشت.......


به مناسبت برگزاری کنگره شهیدان عکاس در یزد
*************************************************88
یاد ایامی که خاک از عشق در اعجازبود

آسمان راآستان بر خیل پاکان باز بود

هفت دریا پیش طوفان شهیدان پست بود

هفت شهر عاشقی از عاشقان سرمست بود

از فروغ جبهه ،ظلمت بیمناک افتاده بود

 آسمانی کهکشان گویی به خاک افتاده بود

عکس بر می داشت آن عکاس،از گلزار عشق

تا گل افشانی کند آفاق را از کار عشق

لحظه لحظه فصل سرخ وصل را ترسیم کرد

عشق را یعنی به چشم دوربین تنظیم کرد

نقش برمیداشت تا شیدا کند ادراک را

شور بر میداشت تا مستی فزاید تاک را

نقش میزد واژگون رقص تن بی خویش  را

درجنون بیدلی ،جانهای بی تشویش را

نقش می زد صف به صف یاران از خود رسته را

یک چمن آلاله ،دلهای به هم پیوسته را

نقش می زد، موجِ  همت در قنوت ِ دردها

گلبن تسبیح ،در اندیشه ی شبگردها

نقش میزد باور طوفانی مردانِ مرد

اشتیاق وصل را در شور شیرینِ نبرد

عکس برمیداشت از پرپر شدن، پرواز، اوج

عکس بر میداشت از دریا ،تلاطم ،عشق ،موج

تا بماند رسمِ گلگون ِ دل وجان باختن

سر به جای سیم پیش پای یار انداختن......

عاقبت مجنون ما افسون این افسانه شد

آنکه بر میداشت طرح سوختن پروانه شد

دست افشان در دل میدانِ مین آتش گرفت

واژگون رقصید یعنی دوربین آتش گرفت

خاک ،گلگون ،لحظه ها لبریز بوی یاس شد

عاقبت عکاس ما،در عشق چون عباس شد