شش رباعی برای شهدای جنگ تحمیلی


اينگونه غريب اگرچه لاي كفنم
هرچند نشسته زخمها روي تنم
من زنده ام و گلوله را زيسته ام
خمپاره مرا دور نكرد از وطنم !


#


در خواب به من گفت كه جان يافته ام
در مسلخ عشق، بيكران يافته ام
من زنده ام و لبالب از زندگي ام
با مرگ، حيات جاودان يافته ام !


#


لاي كفنم به زندگي برگشتم
با زخم تنم به زندگي برگشتم
من زنده ام و هميشگي، ققنوسم
با سوختنم به زندگي برگشتم !


#


هرچند كه قسمتم نشد برگردم
يك فصل بهار بي بروبرگردم
من زنده ام ارچه جسم و جانم رفته است
از مسلخ عشق، زندگي آوردم !


#


پرواز، به صد دام نميرد هرگز
در گردش ايام نميرد هرگز
من زنده ام و از آسمانها سرشار
يك مرد نكو نام نميرد هرگز !


#


هرچند نشاني از تنم هرگز نيست
اينجا خبر از پيرهنم هرگز نيست
من زنده ام و ميان دلها جاري
نه، مرگ حريف بودنم هرگز نيست !


#


من قصه يك روح سراسر دردم
خود را در روزمرگي گم كردم
با اينهمه عشق اگر مدد فرمايد
من زنده ام و به خويش بر مي گردم !


#


من راز زمين را به همه خواهم گفت
اين سبزترين را به همه خواهم گفت
تو باني عشق در جهاني بي شك
من زنده ام این را به همه خواهم گفت !