"ای کاش هوا همیشه برفی باشد
تا این همه رنگ را بپوشاند برف"
آفرین باد استاد رباعی، جناب آقای حسین عبدی
*
کوته نوشت:
مهارت حسین عبدی در سرایش رباعی در تمامی اوزان آن چون مصراع زیر، ستودنی ست. مانند:
می آید پاورچین پاورچین برف ---/---/---/-
"مضمون آفرینی و خلق ایماژ های زیبا"
بي شک، آقای حسین عبدی با خلق و خویی که در ایشان می بینم ،در آینده ای بسیار نزدیک به عنوان یکی از پرکارترين و موشکاف ترين و مضمون آفرين ترين رباعی سرایان کشور شناخته خواهد شد؛ هرچند تا اینجای کار نیز شاعری ست توانا و قابل تحسین و صاحب سبک در قلمروی رباعی.
عبدی در رباعی، مضامين ذهني خويش را به یمن ايهام ظاهري و دروني عبارات و دور نماي تلميحي واژه ها، در بوم نقاشي گفتار به روشنی و زیبایی به تصوير مي کشاند.
مصراع برجسته از موتيوهاي رايج در رباعی حسین عبدی ست، آن هم در مصرع سوم رباعی هایش که اهرم و پل ارتباطی یک رباعی ناب ست؛ مانند:
" هستی و عدم دو پلک برهم زدن است"
از رباعی:
"از ابر چنان تگرگ آویخته ام
از شاخه شبیه برگ آویخته ام
هستی و عدم ، دو پلک برهم زدن است
من زنده ام و به مرگ آویخته ام"
*
کامیابی ایشان را آرزومندم.
حسین عبدی
1393/12/11 در ساعت : 7:56:34
درود بر شاعر ارجمند جناب آقای داوود خانی لنگرودی ممنونم از نظرمحبت آمیز شما
|