بيا غزل به سراغم دلم كه مي گيرد
پرنده باش به باغم دلم كه مي گيرد
پرنده اي كه بيايد شبيه يك باران
به خشكسال اتاقم دلم كه مي گيرد
دلم كلاغ سياهيست بال و پر در باد
شكسته بغض كلاغم ...دلم كه مي گيرد
به رنگ غربت شب، باز تازه  مي گردد
هزار مرتبه داغم ...دلم كه مي گيرد
كنارپنجره ها گرد شهر مي گردم
پريده رنگ چراغم ...دلم كه مي گيرد
تمام حجم صدايم عجيب مي لرزد
بيا غزل به سراغم دلم كه مي گيرد

موسی عصمتی