هدیه

روز زن بود و مرد در بازار
در پی هدیه ای خفن می گشت
گر نمی یافت هدیه ای مطلوب
هدف ِ کارزار ِ زن می گشت
.................................
دوستی دردمند  ،  با او گفت
درد ِ  ماتم گرفتنت از چیست
دست خالی برو به خانه بگو
هدیه ای درخور ِ خریدن نیست
................................
همسرت درک می کند حتما
که نبوده ست هدیه تا بخری
بعد ها هدیه می خری سر صبر
تا برای تولدش ببری
.................................
مرد بیچاره  ،  با خلوص ِ تمام
گفت حرف شما درست و بجاست
اتفاقا"   ،  تولد ِ زن ِ من
طبق تقویم ِ بنده ، پس فرداست
...................................
رفت و بعد از دوساعتی برگشت
با سر و روی باند پیچیده
بدنش مثل بید می لرزید
خوب معلوم بود ترسیده
..................................
دوست پرسید روز زن چه خبر
گفت در گیر و دار ِ اقدام است
هرکه بی هدیه می رود خاته
سرنوشتش برین سرانجام است

محمد روحانی ( نجوا کاشانی )