دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

مسمط در مدح حضرت امیر المؤمنین علی علیه السلام

صورت و سیرتت به هم آمیخت تا عیان تو را بیان دارد چه نیازی به دعوی و جدل است؟ همه ات از خدا نشان دارد چه کند آنکه عاشق تو شده ست شرم دارد از اینکه جان دارد لیک نوشیده از پیاله ی تو لاجرم عمر جاودان دارد این زبان ریزی مرا بپذیر... شاعر تو فقط زبان دارد سرسپرده ست دلسپرده ی تو، چه کند عقل و دین و باور را؟ چه کند سرسپرده ات دل را؟ چه کند دلسپرده ات سر را؟ چه کند کعبه بی ولادت تو سقف و دیوار و پرده و در را؟ چه کند بی بهشت حضرت شیخ؟ چه کنم بی تو حوض کوثر را؟ من که رؤیای اینچنین دارم... شیخ رؤیای آنچنان دارد... آنچنان زنده ای و جاویدان که ممات تو هم حیات توست صلوات تمام عالمیان نذر قد قامت الصلوة توست حرکت جوهری کون و مکان بسته به حرکت و ثبات توست صورت و سیرتت یکی شده است چون صفات تو عین ذات توست ماعرفناک حق معرفتک... آه دارد دلم، فغان دارد ای امید سیاهی شبمان، آفتاب پس از سپیده دمان، صورت تو تمام معناها، در تو افتاده اتفاق جهان در تو افتاده از نفس تن من، به تو افتاده چشم من نگران نگرانم چنین که پلک زنی ابرویت را به خون کشد مژگان... من چگونه شکار او نشوم؟ او که هم تیر هم کمان دارد بزن آن تیر را، خلاصم کن، که اسیر تو بودنم شرف است بزن آواره ام کن و خوش باش، خانه ی اول آخرم نجف است مستم و بیقرار مجلس شرب که جهانم بدون آن تلف است بزن و بزم را مهیا کن، ماه و خورشید در کف تو دف است چون که خورشید شد ملازم او وای بر آنکه سایبان دارد سینه ات را دمی سپر کردی دشمنت دم به دم سپر انداخت چه نیازی به زور بازو بود؟ خیبر از هیبت تو در انداخت دست تو در غدیر بالا رفت مرغ خورشید بال و پر انداخت اظهر الشمس بود دستانت، ید بیضا به پات سر انداخت اظهر الشمس هست و کور شود هرکه چشم حسد به آن دارد دست بالای دست بالا رفت تا جهان مست دست تو باشد آنچه امید آسمانها را به زمین بست دست تو باشد دست بالای دست خواهد ماند تا جهان هست دست تو باشد دست بالای دست ممکن نیست اگر این دست دست تو باشد قرنها میشود حقیقت محض بر سر دستت آشیان دارد دست تو در غدیر بالا بود؟ یا زمین پیش پات پایین بود؟ دست تو سیر کرده در افلاک، سایه اش بر سر که سنگین بود؟ قدس یک استعاره بیش نبود، دست تو قبله ی نخستین بود سجده کردند بر تو عالمیان، سجده بر قبلتین تمرین بود دست تو نیست این، یدالله است که چنین سایه بر جهان دارد تو به اسم خدا مسمایی یا خدا از تو نام وام گرفت؟ نامت از ذات تو به معنا رفت، «علی» این گونه از تو نام گرفت هرکه یک بیت در رثای تو گفت از لبت دست کم سلام گرفت از علی گفتنم جهان پر شد، لااقل یک نظر! صدام گرفت!... این همه حول شعر گردیدن بی نگاهت چه در میان دارد؟... آذر 93

---

---

   تاریخ ارسال  :   1394/2/12 در ساعت : 0:10:48   |  تعداد مشاهده این شعر :  754

---

---