حس می کنم شور ِ نگاهم از خودم نیست
آهنگ ِ درد آلود ِ آهم از خودم نیست
آینده را گم کرده آهوی ِ خیالم
بی تابی ِ  پایان ِ راهم از خودم نیست
در دست هایی بی قرار افتاده  صبرم
حرفِ درست و اشتباهم از خودم نیست
دست خطایی می نوازد شانه ام را
پیداست دستور گناهم از خودم نیست
مقیاس ها خیلی خیالی می نمایند
تعبیر های کوه و کاهم از خودم نیست
در بازی هستی  ،  پیاپی کیش و ماتم
اسب و رخ و سرباز و شاهم از خودم نیست
باید به دنبال لباسی تازه باشم
کیف و کت و کفش و کلاهم از خودم نیست
حس می کنم  دل دردمند این و آن است
دردی اگر دارد نگاهم از خودم نیست
شوق تبسم بر لبم جاری ست اما
گلخنده های گاه گاهم از خودم نیست

محمد روحانی ( نجوا کاشانی )