زندگی مث يه جاده ست،ولی برگشتی نداره

يكی خارج می شه ازاون، يكی هم توش پا می ذاره

مث جاده ، زندگی هم ، داره پيچای خطرناك

گاهی تو درّه می افتن ، آدمای خيلی بی باك

هركی با حوصله باشه، آخرش ميشه برنده

بی خطر ميرسه مقصد ، با اميد وعشق وخنده

يه جا تندی احتياجه، يه جا خوشرويی نيازه

هر كي كه همش يه جوره، روزگارشو مي بازه

نباید سبقت بگیری، سر پيچ حرص وثروت

از همه ميشه جلو زد، امّا تو راه محبّت

جاده های زندگی رو،مرد و زن،همه شريكن

سدّ راه هم نباشيم ، هيچ زمونی مث دشمن

چاله های زندگيمون، مشكلات و سختياشه

هرجاكه عسل می بينی، نيش زنبورا باهاشه

حسین موسوی