یک شاخه ی پژمرده ، یک لیوان خالی ...

سمی که رفته توی چشمان ِ زغالی

از بس که بعدازظهر را از تو سروده

حالا شده منظومه ای پوچ و خیالی

بعد از تو خیلی چیزها تغییرکردند

مثلِ افول ماه در اطراف شالی

یک روز بیرون می کشی از من نفس را

دنیا پرست از این جنازه های خالی

ای کاش می شد ساعتی را با توباشم

قدر نوازش کردن موی شلالی

امسال هم رد می شود مانند هرسال ..

می جویمت در این خیابانهای خالی

می یابمت اما نه در بیداری خود...

می بینمت در خوابهای پرتقالی

می بوسمت آخر هزاران بار دیگر ...

می بینی این دیوانه را حالی به حالی

حالا نمی خواهم که از جا پا شوم تا...

مثل گذشته له شود  گلهای قالی

فردا دوباره میرسد از راه آرام ...

گم می شود تنها صدای بال بالی

نژادهاشمی

http://sabzevar-sher.persianblog.ir