دشت را سیراب کرده تا سبو برداشته
از دهانش آفتاب آب وضو برداشته
گامهای وصله دارش راه را شرمنده کرد
خلقت از رد ابایش آبرو برداشته
چهارده شمس الضحی از چهره اش تابنده است
زد سپیده تا یاعلی از چهره رو برداشته؟
فاطمه خورشید دست حضرت پیغمبر است
یازده تای دگر را دست او برداشته
هدیه ی روز پدر احمد گرفته از خدا
کعبه را از این ولادت عطر و بو برداشته
آماده تا ذوالفقارش رو شود روی سر
دشمن پیغمبرش؛
بد جور رو برداشته...!