کعبـه می بالد به خود از نامِ زیبایِ علی
آسمان روشن شود امشب ز سیمایِ علی
 
چون نگاهِ حضرتِ مولا به عرشِ ماسواست
عشقِ والا می رباید دل  ز دریایِ علی
 
نورِ چشمانش مُنوّر می کند امشب زمیـن
صد گِره باز است با  راز و معمّـایِ علــی
 
می خروشد موج و دریا همچو مِعراجی دگـر
ماهتابی گشـته دنیا  از تماشـایِ علــی
 
آسمانِ کعبه امشب مظـهرِ لُطف و صفاست
هدیه ها دارد نظـرگاهِ  شکوفایِ علی



م جعفری