"هزار افسانه" می گوید مُغِ پیر

پرستشگاهِ ناهیدست روشن

سَهی سَروان به گِردِ آتشِ فَرمند

- اگرچه این هزاران شب به خوابِ خود نمی بیند ؛

همانا مهر می آید .

بتارانید خواب از چَشم

سرابِ شب بُوَد آبستنِ سرچشمه ی مهرآب .

گروهی خواب ، گروهی خسته و بی تاب

گروهی نیز بیدارند

- سرابِ خواب را آب نَبوَد

به بیداران بپیوندید ای یاران

همه خوابند ، گروه اندکی بیدار

بلی ،

 گویا تنی چندند هشیار

مِهین بانگی برآمد آسمان کوب

- همانا مهر ، اینک مهر

همانا روشنی افزای پاینده

همانا مهر

مانا مهر ، اهورا مهر. . .

هلا مردم ، بر آمد مهر ، مهر آمد

هلا مردم ، بر آمد مهر ،

 مهر آمد .

جهان در روشنی تن شست .

مهدی فرزه  (میم . مژده رسان)