درود بر جناب خادمیان ، یار صادق و عزیز.در این سروده اشکال بزرگی وجود دارد که از شاعر فرهیخته و کارکشته ای چون یار صادق ما انتظار نمی رفت موجد آن باشند.اشکال بزرگ ، اشکال وزنی است در مصراع اول بیت مقطع:
مرا به سمت آینه بردند تا عذاب دهند....
مصراع که از اضافه وزن در رنج است در صورتی درست و درمان می شود که چنین خوانده شود:
به سمت آینه بردند تا عذاب دهند....
و:
مصراع دومش چنین نقش بندد:
مرا که صورتکم نیست لایق بازار.
البته کمی متعجب شدم که استاد سخن جناب حاج محمدی هم متوجه این اشکال بزرگ نشده اند که اگر شده بودند امضای تأیید پای شعر نمی گذاشتند.شاید هم استاد سخن به اعتبار نام بلند شاعر این شعر را نخوانده و یا سرسری خوانده تأیید کرده اند!
برای هردو دوست و استاد ارجمند ؛ ایضآ همه ی دوستان شاعر بهترین ها را آرزومندم.
والسّلام
اله یار خادمیان
1398/3/7 در ساعت : 6:40:48
سلام و درود بر سرور و استادم جناب خوش عمل خوش طینت .قبل از هر چیز باید تشکر کنماز این که تمام شعر ها را عمیق می خوانید .اما در مورد مصرع مورد نظر جنابعالی. اگر توجه فرموده باشید این مصرع اول بیت پایانی غزل است که در بالای غزل به جای عنوان گذاشتم و مرا همانگونه که خودتان هم مطلع هستید از وزن اضافه هست وتنها برای خوش فهم تر شدن اینجا به کار برده شده است . جناب حاج محمدی عزیز هم که ابراز نظر نفر موده اند چون این غزل رادر سایت دیگری مشاهده فر موده اند حتی یک (ن) را که تایپ نشده بود تذکر دادند و همان گونه که خود مستحضرید و به آن اشاره فر موده اید و نظر تاییدتان را بر توانمندی بنده در مورد وزن و دیگر گزینه ها ی شعری مبذول فر موده اید بعضی مواقع در نوشتار تایپ ممکن است اشکالی رخ دهد به هر حال از بزر گواری و محبت جناب عالی بسیار سپاسگزار و ممنونم .سر بلند باشی و به عزت بر قرار سرورم.
|