رباعیات  گرگ و سکوت 

هنگام وصول هر دو دستت به قنوت

یادی کن از این فتاده ، اندر ملکــوت

گــرگی است که قصد بلع ِایمان دارد

باری بزنید ش به دهان ، مُهر سکـوت

******************************

هنگام شکــــــــــــــار ِ بره ی ِ ایمانم

چون گـــــرگ نشسته در کمین جانم

مهری ز سکــــوت بر لب خاموشش

یعنی که ز تو جان عمل بســـــــتانم

******************************

جایی که وضو با نَفس صبح رواست

از گرگ ، اگر آب بجـــوییم خطاست  

تایید ِمرا اگر کـُــــند ، دشمن ِ مـَن

برمرگِ سکوت نوحه ی مرگ بجاست

*******************************

خوشحالم از اینکه چون تو یاری دارم

دریای پُر از حس بهــــــاری دارم

هر سوکه نظر کنم ، تو را می بینم

صد قافیه!! با تو یاد گـــــاری دارم

مصطفی معارف 19/10/90 کرج