(( کاروان حسینی ))
ای سفــر کــرده بـــا کاروان هــا
بــرده همـراه ،سـر ها و جان هـا
بـر سـر نـی ، نـگـاه ِ بـرادر
بـا تـو دارد سخـن هـای دیـگر
بشنو از نی ، تـو جان ِ حسینی
رهـبـر ِ کـاروان ِ حـسـیـنـی
کاروان را ، تـو ایـنـک امـیـری
نـهـضـت کـربـلا را ، سفـیـری
هـمــــدم کـــودکـان حسینـی
شاهد شیون و شور و شینی
زینــب ای آفتـــــاب درخشــان
روشن از مهــر مهـتـابـیـت جان
ای صبــوری کـه در سنگــر غم
از نفس وانـمانـدی تو یــک دم
ای صــدای رســـای شـهــادت
نــادی ِ نـالـــه هــای شـهــادت
مبتـــلا چون به چندیـن بــلا یی
راز ِ پـویـایـی ِ کـــربـلا یـی
ای تـــو الگـــوی زن در زمــانـه
مظهـــــر عصـمــت ِ جــاودانــه
گر چه در چنگ گرگان اسیری
بیشــه ی حیدری را تو شیـری
خطبه های تو در کوفه و شام
صبح را کرده بـر دشمنـان شام
زینـــب ای یـــــادگـار بــــرادر
بــــرده بــــر دوش ، بــار بـــرادر
ای تـو مـعـیـار و مـعـنـای پـاکی
یک جهان عشق ، در جان ِخاکی
مهـــربــانــی نسیــم ِ نگـاهــت
عشـق جارو کش خـاک راهـت
شــام ، وامــانــده در فهم نـامت
کـوفــه ، لــرزان ز مــوج کلامــت
ای پــرستــار دلـهــا و جان هــا
روح بــخـش تـمـــام روان هـــا
بی کــرانی ، ستـرگی تـو زینـب
بی نهـایت بــزرگی تـــو زینـب
محمد روحانی ( نجوا کاشانی )