تاراس گریگوروویچ شفچنکو(1861-1814 میلادی) شاعر، نثر نویس و نقاش
اکراینی است.(جهت آشنایی با بیوگرافی شاعر به مطالب دفتر مراجعه
شود)
______________________________
چه بیهوده دوست می‌داشتم....
چه قدر بیهوده و بی ثمر
خودِ یتیم و بیچاره‌ام را
دوست می‌داشتم
آه، که چنین تقدیری
برایم رقم خورده بود!
مزدوران1 ما را جدا کردند2
او را بردند (منظور خودش هست)
به پادگان فرستادند
من گماشته ای تنهایم
با کلبه‌ای چوبی، آشنا
چه فرسوده و سالخورده می شوم
افسوس که چنین تقدیری
سرنوشتِ من است!
______________
Полюбила я на печаль(متن ترجمه از اکراینی به روسی)
Полюбила я
На печаль свою
Сиротинушку
Бесталанного.
Уж такая мне
Доля выпала!
Разлучили нас
Люди сильные;
Увезли его,
Сдали в рекруты…
И солдаткой я
Одинокой я
Знать в чужой избе
И состареюсь…
Уж такая мне —
Доля выпала.
________________
(متن اصلی شعر بزبان اکراینی)
Полюбилася я, одружилася
Полюбилася я,
Одружилася я
З безталанним сиротою
Така доля моя!
Люде гордії, злі
Розрізнили, взяли
Та повезли до прийому
Оддали в москалі!
І московкою я,
Одинокою я
Старіюся в чужій хаті —
Така доля моя!
[1] زورگویان و صاحبان قدرت وقت
[2] وقتی این شعر و اشعار دیگر وی خوانده می شود کلمات و آرایه ها بگونه ای هستند که گویی
صحبت از همسر و همراه زندگی او و جدایی از اوست. اما با مرور زندگینامه ی این شاعر به
راحتی می توان تشخیص داد که منظور او در اشعارش، کنایه از خودِ وجودی او و آمیختگی آن با
سرنوشتی بد یمن و ناخجسته است. لازم به ذکر است گر چه او چند باری تمایل به ازدواج پیدا
کرد اما با توجه به شرایط گماشتگی و آزاد نبودنش امکان پذیر نمی شد به همین دلیل او هرگز
ازدواج نکرد.
موضوعات :
تاریخ ارسال :
1390/11/15 در ساعت : 22:25:48
| تعداد مشاهده این شعر :
1121
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.