از تنبلی ست شاید حال غزل ندارم

از اینکه گاه گاهی سر به سرت گذارم

آن دست های کوچک نبض دلم که گیرند

پرسم که دوست داری؟

گوئی که دوست دارم

شعر جدید خود را کلمه به کلمه خوانی

تا از ردیف چشمت من چشم بر ندارم

 زیبا تر از نگاهت شعری شنیده ای تو ؟

 بس کن وحید

اما من دست بر ندارم

دردی ست در دل من با هم که می نشینیم

این درد مختصر را هم وا نمی گذارم

سر روی شانه من آرام می گذاری

سر روی شا نه هایت آرام می گذارم

دیگر چه اشتیاقی در من به شعر ...با تو

از تنبلی ست شاید حال غزل ندارم