حسادت من به سطرهایی ست که با مهربانی, شِکوه ها و گِله ها را در آغوش می گیرند...

اما بغض, فریادم را حبس میکند...

******************

حرفهایی دارم نه جنس هوس...

بی قراری هایی نه از جنس شعله های سرکش...

احساسی نه از جنس غرور...

دستهایی نه از جنس نا آشنا...

صدایی نه از جنس مبهم...

انتظاری نه از جنس کویر...

عطش ماهی قرمز نه از جنس تنگ...

اشتهای آمدنت را دارم...

من نیز...

سهمی از سایه ی ماه دارم...

و برای شروع شعرهایم, باید که باشی...

مرهمی برای سوزشِ زخمهایِ تنِ خسته ام ...

(رضا)