دلم خوش است که یاران با وفا دارم
برای غربت بغض نهفته ، جا دارم
دلم خوش است که در هفت آسمان تقدیر
ستاره گرچه ندارم، ولی خدا دارم
فضای شهر پر از آهن است و دود سیاه
برای بازدمِ خویش ماجرا دارم
زمین پر است از انواع نامرادی ها
چه انتظار عجیبی از این هوا دارم !
نفس به سینه ی همسایه ام تمام شده
نشسته ام که ببینم به کف چه ها دارم !
دلم خوش است به این سالگردهای سیاه
به اینکه فرصت یک مجلس عزا دارم
سرم چه گرم شده با تعارفات سخیف!
چقدر دوست نما های آشنا دارم!
دلم خوش است که نامم برند با نیکی
و در میان جماعت سری سوا دارم
هزار بازی ناعادلانه را بردم
هزار خاطره از غیبت و ریا دارم
اگر هزار شب از توبه سر به سجده نهم
چه سود چون که دلی سخت مبتلا دارم
دلم برای همین صادقانه خوش باشد
که انتظار اجابت به یک دعا دارم
دلم خوش است که بعد از تمام این همه عمر
نگاهبان و خداوند کبریا دارم.