گر چه مي كشـــــد عطـــش كوير ، مثل من

نيســــــت آتشيش در ضمــــــــير ، مثل من

تن ســـــپرده اي مگر به موج چون حباب ؟

گشتــــه اي زجان خويــــش سير، مثل من ؟

سر بــــــه راه و رامِ رام چشـــم هاي خود

ديده اي كســـــي دگر اســــــير ، مثل من ؟‌

آنچه من چشــــــيده ام ز دهــــر اگر چشي

زود پـــــير مي شوي - نه دير - ، مثل من

گر چه هر چه را كه بود و هست در جهان

عشق شـــــد سرشته در خمـــير ، مثل من

هر كه افـــتدش نگه به روت ،  بي درنگ

عاشقـــــت شود  ، به ناگــــــــزير مثل من

نه ،  گمـــــان نمي كــنم به شوق وصل تو

طي نـــــكرده كس رهي خطــــير ، مثل من

نا شكيب و پر خروش و مست همچو موج

پا در اين مســـــير نه ، دلــــــــير ، مثل من

دل ربـــــوده اي و ســــــر سپرده ام تو را

اي غنـــــي كجاســــــتت فقــير ، مثل من ؟