وقتی  که  خون  عاطفه  بر  مطلبم  رسید  

 یک  جرعه  از  شراب  غزل  بر لبم  رسید 

از  بس که  خاک  بی  تو تب  آلود  درد شد 

صد  التهاب  فاجعه  بر  مشربم   رسید 

گل  هم فسرد  بر  اثر  سوز  آ ه  من 

وقتی  که  سوز   منجمد  از  یاربم  رسید 

شد  زخمدار  تیغ  جنون  برگ   و بار  من 

مرهم  کجا  به  زخم  تن  کوکبم   رسید 

در  ارتفاع  ظلمت  پاییز  باغ  بود  

بذر  هزار  ریشه ی  خون  بر شبم  رسید 

زآن  سوی  بی  قراری  وبی  تابی   بهار 

یادت  به  پایداری  این  مذهبم    رسید 

سیر  و  سلوک  ممتد  این  واژه های   سرد 

آوار  وحشتی ست که  بر  مکتبم   رسید 

در  آتش  همیشه ی  شب  سوختم  بیا  

جانا  ببین   که  بی  تو  نفس  بر  لبم  رسید