از نقش ِ قلم ، عصای لنگی مانده ست
از عشق.... نمای آب و رنگی مانده ست
 
 
از پشت ِ نگاه ِ پنجره حسرت ِ صبح
باران زده در غروب ِ  تنگی مانده ست
 
 
رفتند کبوتران ِ زخمی    تا عرش
ماندیم بگوئیم....... تفنگی مانده ست
 
 
تاریخ نوشته شد به گلبانگ ِ غرور
خاکستر ِ استخوان ِ هنگی مانده ست
 
 
از پوست و استخوان ِ مردان ِ نبرد
گفتند  حماسه ی قشنگی مانده ست
 
 
یک بُرهه سکوت...... مانده بر نقش ِ مزار
سهمی که به روی تخته سنگی مانده ست
 
 
 
از هشت کتاب ِ عشق..... افسوس..... بخوان
در دفترِ  ما ........هفته ی جنگی مانده ست
 
اکرم بهرامچی