استاد

اگر رنجیده ای از من بسی شرمنده ام از تو

بغیر از مهر و دلسوزی ندیده دیده ام از تو

کنار گــــل دراین بستان ، بجز پروانه و بلبل

بسی خار وعلف روید ، مگو رنجیده ام از تو

مرا نقـد ظــریف تو چراغ راه بهبود است

جوابی ده سئوالی را که من پرسیده ام ازتو

مگر استاد می رنجد ز شاگردان نو پایش؟

مکن محرومم از شیری که من نوشیده ام از تو

ببوسم دســت پر مهری که آموزد ادب زان رو

که چون خورشید می مانی و من تابیده ام از تو

مصطفی معارف 1/8/90 تهران