خطوط منقطع قهوه دوباره خوانی دردت بود

پلان چندمی از نقش همیشه مجرم مردت بود



تو خیره مانده به ساعتها سماع عقربه در پوچی

بغل زدی غم دنیا را که توی بالش زردت بود



شیوع هق هق تنهایی تو را به تخت ریاضت بست

در این زمانه که سهمت از همه گزینه ی [ طردت ] بود



درون فال پریشانت هزار خط به خطا خوردن

جواب قاضی تقدیرت به روح قافیه گردت بود



سی و سه سال ورق خوردن ، سی و سه صد گره ناقص

تمام سهم تو از دنیا و روح ساکت و سردت بود