الهی عاشقش کن کز دل بیتاب من آید

وگر نه تا قیامت واقف از دنیا نمیگردد_

                                 ' بیخود  '  

یک کوه، از فریاد را هرگز نمی فهمی

درد دل فرهاد را هرگز نمی فهمی

تا خون نریزی از جگر، با تیشه ی الماس

زخم دل ناشاد را هزگز نمی فهمی

از بس که گیسوهای نازت، پیچ در پیچ است

(زلف رها در باد) را هرگز نمی فهمی

تا بال فکرت در قفس، رنج و مشقّت نیست

اندیشه ی آزاد را هرگز نمی فهمی

تا لغزشی از آسمان سقف، در سر نیست

دیوار بی بنیاد را هرگز نمی فهمی

بیخود

2012/03/08