(عزیز)

آمریکایی ها می روند

چنانکه رومی ها

پرتغالی ها

هلندی ها و انگلیسی ها

نفت تمام خواهد شد

گرگ ها می روند

شما می مانید و چاه هایتان

و ما دوباره عزیز خواهیم شد

برادران نامهربان حاشیه ی جنوبی خلیج فارس

   (مشت)

گاه کوه می شود و تکیه گاهم

و گاه

ابری که آبستن بهار است

مانده ام این همه درد را

کجا جای می دهد

و دریای مهربانی اش 

از کجا آب می خورد

نه باور نمی کنم

قلب همه ی آدم ها

به اندازه ی مشت هایشان نیست