آقا بیا کوچه دلش گرمِ راه توست  
او هم چنین چشم به راهِ نگاهِ توست
انگار هر پنجره در پایِ چشمِ او
یک تار از رخت و لباسِ سیاه توست
هر خانه را در بزنی "یاحسین" دهد
هر شب دلش گوش به فرمان ماه توست
این کودکِ غرقِ تماشای آسمان
دنبالِ یک رد و نشانِ سپاه توست
خورشید اگر نیست در این کوچه سربلند
دل گشته ای بر سرِ فریادِ آه توست
"عبداللهی"

==============

می آید هنوز صدای قدم هایش
و فریاد می شود در سکوتِ تاریخ
انگار هنوز شمشیرها می خوانند
و او می خواهد که ترسیم کند نمایش دیگر....
حافظ؛ او را دیدی که نوشتی:
مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد    نقشِ هر پرده که زد راه به جایی دارد
آب
آتش
خاک
هوا
همه در کارند .آب؛هست ونبست!!!...آتش می سوزاند و گلستان می شود ... و خاک برای  همیشه ی زندگی خاکی متبرک می شود .هوا هنوز بوی تو را می دهد مدهوش می کند و شفا می بخشد .
آقا هنوز پژواک صدایت در کوهِ زمان پیچیده که سرو باشیم و سرافراز زندگی کنیم
آقا هنوز درختان دستانشان به سوی آسمان است و برایت دعا می کنند
هنوز مو پریشان کرده مجنون و مشق نامِ تو می کند
"گفت مشقِ نام لیلی می کنم       خاطرِ خود را تسلی می کنم"