به ماه بني هاشم ع
1
كيست ورق پاره اي پليد به دستش
دستخوش باد مثل بيد به دستش
 
آن طرف خيمه ها سياهي شمر است
اوست امان نامه ي يزيد به دستش
 
اينجا دار الامان هر دو جهان ست
گفت و سيه نامه را دريد به دستش
 
سخت خروشيد مثل صاعقه ناگاه
غيرت سقا مگر چه ديد به دستش؟
 
مانده ورق پاره هاي سوخته در دست
اين همه آتش كجا رسيد به دستش
 
پرده تكان خورد، ديد اوست كه دارد
حضرت خورشيد را شهيد به دستش
 
كاشف كرب الحسين ديد كه دستي
عكس گلي تشنه را كشيد به دستش
 
آب مي افتد از آن شراب دهانش
قطره اي از آسمان چكيد به دستش
 
چشم فقط بر نگاه علقمه دارد
با خودش آنجا غريب زمزمه دارد
 
2
دشت سراسيمه در خروش مي آيد
شط كف آلود گلفروش مي آيد
 
برخنكاي فرات دوخته چشمش
از نفس رود،  نوش نوش مي آيد
 
مشك عطشناك سر به شانه ي دريا ست
علقمه يكباره لاله پوش مي آيد
 
ساقي از آن دور تشنه ديده حرم را
گريه ي شش ماهه اي به گوش مي آيد
 
ساقي بي دست روي دوش امام ست
سيد لب تشنگان خموش مي آيد…
 
مي روم آشفته سمت خيمه عباس
پشت سرم نوحه سروش مي آيد
 
از تنت افتاد چون ستاره دو دستت
سوره ي سرخي ست پاره پاره دو دستت
3
كرب و بلا مانده است و ابر كبودي
ولوله اي در گلوي زخمي رودي
 
آن طرف رود تشنه داشت سواري
جانب صحرا چه با شكوه فرودي
 
مشك و علم مانده است و دست بريده
قسمت پيشاني اش فرود عمودي
 
وقت تجلي ست اي دو دست وفادار
اي كه در اين عرصه جلوه گاه شهودي
 
ماه جوان ست در ميانه ي ميدان 
از دلش اي ابربغض عقده گشودي
 
كاشف كرب الحسين ! اكشف كربي
شاعر و دارالشفات ، اذن ورودي
 
بين خسوف است آفتاب ،ابوالفضل
دشت عطش ماند و آب ،آب ابوالفضل
 
4
گمشده اي نيست تا كه ماه تو هستي
ساقي لب تشنگان راه تو هستي
 
عشق اباالغوث كرده است صدايت
خانه به دوشيم سر پناه تو هستي
 
با خودم اينجا به گريه زمزم كردم
شاعرگودال قتلگاه تو هستي
 
زمزمه كردم ميان سينه زنانت
كيست كه با بيرق سياه... تو هستي؟
 
چون كه درآيد ظهور حضرت خونخواه
"رأيت منصور پادشاه " تو هستي
 
چون بدمد صبح ،صبح دولت موعود
ساقي عاشق ترين سپاه تو هستي
 
جامه درانيم مثل صبح قيامت
تا كه بر اين سوختن گواه تو هستي
 
5
اي كه شهيدان عشق ،پير غلامت
قرعه ي باب الحوائجي ست به نامت
 
عين قدمگاه ست دل كه ماه تو دارد
همنفس كائنات داده سلامت

چرخ زناني ومست، از چه شرابي
 ساقي صبح الست ريخت به جامت؟!
 
شاه سواران نينوا كه تو را خواند
با لقب نافذالبصيره امامت
 
تا به جهان هست زنده رسم فتوت
يكسره آزادگي مريدمرامت
لاله ي عباسي ست وبوي غريبش
گويي سوگند مي خوردبه قيامت...
4/9/91تاسوعاي حسيني
بندر عباس