السلام ای قامت ِ سبز بهار ، تاج عزّت بر سَرِ شمشاد ها
جنبش ِ خون در رگ ِ انگورها، شور ِشیرین در دلِ فرهاد ها
بر روان ِ خویش دارند آبها ، از کران تا بیکران نام تو را
ای نگاهت مایه ی آرامش ِ سینه ی مواجِ دریا زاد ها
در زمین و آسمان جاری شده  ، زمزم و کوثر به عشق دیدنت
آنقَدَر خوش یمن هستی تا شوی ، مطلع زیبایی ِرخداد ها
آمدی با مهربانی های خود ، خط کشیدی روی جهل و ظلم و جور
آمدی افتاد با اندیشه ات ، تیغ و دشنه از کف ِ جلادها
آمدی با دست های عاشقت ، واکنی دروازه های نور را
آمدی آجر به آجر روی هم ، چیده شد دیوار عشق آباد ها
نخل ها در پیش و رویت سر به زیر ، رودها در پیشگاهت آبشار
کوه مانند ِ دل ِ تو استوار، در مصاف ِ تن به تن با باد ها
بر سرگلدسته ها گل می دهد ، صبح و ظهر و شام نام ِ روشنت
تا نماند تیرگی بر قلب ها ، درهجوم پنجه ی بیداد ها
مکتبت سد کرده راه جهل را ، تا قیامت مسلمینت سر فراز
در امان باشند با لطف تو از ، طالع ِ قوم ثمود و عاد ها
ای تو افضل ای تو فاضل ای تو نور ، ای شفیع مرسلین و جنّ و انس
ای ((غیاث المستغیثین)) مشربت ، التیام زخم ِ بی فریاد ها ...
مانده از نسل تو ماهی پشت ابر ، حتم دارم که شفاعت می کنی
با حضور عشق نورانی  شود : چشم ما در نیمه ی خرداد ها...
سید مهدی نژادهاشمی