چه باغ ها که شکفت از شمیم خوشبویت چه رودها که در آیینه ات به راه افتاد! آفرین خانم شعبانی...
|
سلام دوست راستش هرچه بیت اول رو خوندم نتونستم معنی درستی ازش برداشت کنم. در بیت سوم هم "را" مفعولی به نظرم اضافیه. بیت دوم رو بیش از بقیه ابیات دوست داشتم.
|
|
|
سلام خانم شعبانی...غزل زیبایی بود...آموختم... تو کوه بودی و لبخند بر لب ات رویید تو ماه بودی و چشم ات به صبحگاه افتاد! ممنون.
|
درود بر شاعر بانو شباني شعر تان خيلى زيباست
|
سلام. شعر زيبا و روان و يك دستي است.منظور مصرع دوم بيت اول رو نفهميدم.ممنونم
|
تو ماه بودی و چشم ات به صبحگاه افتاد!
|
|
|
سپاس فراوان دارم از جناب پیام نور بزرگوار که توصیه های ارزشمندی را در جهت بهبود فضای این شعر ارائه فرمودند
بی تردید هیچکدام از ما جز برای آموختن دور هم جمع نشده ایم...
|
هنوزروح خدادرتن زمان جاری ست توچشم بستی ودنیابه اشتباه افتاد بسیارزیباست.دست مریزاد.
|
تو کوه بودی و لبخند بر لب ات رویید تو ماه بودی و چشم ات به صبحگاه افتاد! سلام خانم زهراشعبانی بسیار دلنشین سروده اید. موفق باشید.
|
|
|
با سلام زیبا بود...لذت بردم
|
بسیار زیبا سرده اید خانم شعبانی آفرین
|
سلام و درود خدمت خانم شعبانی ارجمند غزل دلنواز و دوست داشتنیتان را خواندم . دست مریزاد و شاعرانگیتان مستدام با عرض پوزش برای بهتر شدن غزل چند مورد پیشنهاد می کنم 1 - معنای مصراع دوم بیت اول ( حرام های جهان یک به یک مباح افتاد! ) همان طور که آقای فردوسی هم اشاره کرده اند ، کمی نا مفهوم است . بهتر است به این شکل باشد ==> ( بساط کفر جهان یک به یک به چاه افتاد ) 2 - مصراع دوم بیت سوم ( بهشت در هیجان ات به اشتباه افتاد ) هم دچار همین گرفتاری است . ضمن این که قافیه ی " یه اشتباه افتاد " در بیت ششم تکرار شده . به نظرم بد نیست بفرمایید ( بهشت نیز به تدبیر ِ این نگاه افتاد ) پویا و پایدار باشید --------------------------------------------- درود بر شما استاد روحانی ارجمند سپاس فراوان از حسن توجه تون راهنمایی های ارزشمندتان را به دیده ی منت می پذیرم بهترین ها برای شما باد...
|
غزل زیبایی بود. . سرافراز باشی شاعر . .
|
|
|
هوای کوی جماران به دیدن ات خوش بود... بسیار زیباست زهرا جان
|
درود بر بانوی شعر زهرای مهربان بر دل نشست عزیزم دست مریزاد
|
|
|
سلام شاعر گرانقدر - زبان شعر ی غزل شما بسیار نو و تاثیر گذار است .مانا باشید
|
سلا م ادب و احترام و سیب،
یک سبد پر از سیب سرخ...
|
|
|