سلام استاد اسماعیلی.
شیراز بودم. یک متری هم نشسته بودیم خونه حاج فرهنگ. کسب فیض کردم از صحبت‌هاتون. اما کمتر از آن بودم که وقت تان را بگیرم و سلامی کنم.
استاد این شعر چه نکته مهمی را اشاره کرده بود و چه غمی داشت!
________________________________________________________________________
بزرگوار :
بعد از سلام ، کم سعادتی است که در شیراز از فرصت خجسته هم صحبتی و هم نفسی با شما محروم ماندم .
سربلند باشید .