علیرضای عزیز
تاثر پذیری از شعر های خوب ، خوب است تا زمانی خاص البته . اما به دلیل وضعیت بلاتعریف شعر نو در امروز شعر ایران گاه شاهد آثاری هستیم که ساختار روایی اثر را در حداقل محوریت زبان و تخیل - دو عنصر اساسی شعر - خلاصه می کنند ... بگذریم ...
استعدادت در شعر بی بازگشت است اما در دو عنصر خیال و زبان نیاز به پرورش داری . برایت دو پیشنهاد دارم
- کتاب های داستانی سوررئال را بیشتر بخوان ... رمان / داستان بلند یا کوتاه ... این را برای " زبان شعرت " لازم می دانم .
- تمرین خلق عبارت و واژه بکن .یعنیسعی کن دیوان شعری مثلن با سبک هندی را جلویت بگذاری ، بعد عبارت ها و ترکیبات مخیلش را در بیاوری ... مثل یک تمرین
اما نکته مهم :
تا زمانی که شعر گفتن را به زبان خودت تمرین نکرده و بدرستی نیاموخته ای ، سعی نکن حرفی بزنی ... مگر حرف دلت آنهم در شخصی ترین وضعیت ممکن .
خیلی ها شعر های تیتر درشت نوشته اند اما خیلی کم به صفحه دل مردم راه یافته اند .
ممنونم .
علیرضا رضایی (مجنون)
1392/2/3 در ساعت : 21:23:4
سلام استاد عزیز
بی نهایت ممنونم از لطف تان
متشکررررررم
|