بسمه تعالی
بعدازظهر امروز به مناسبت هفته بزرگداشت مقام معلم و تجلیل از پیشکسوتان تعلیم وتربیت ، مهمان نشست صمیمی و پراز لطف و محبت کانون بازنشستگان شهرستان شهریار و قدس درتالار شباهنگ بودیم ، جمع صمیمی و باصفای همه عزیزان بازنشسته ای که عمرپربرکت خودرا در جهت خدمت به رشد و تعالی فرهنگ این سرزمین شهرستان صرف کرده اند و همایش فرصتی مناسب برای نفس کشیدن در چنین هوایی بود و من هم به عنوان وظیفه به عمل شاگردی دراین نشست صمیمی ، فصل بازنشستگی از منظومه ی زندگی را قرائت کردم  ، در میان معلمان عزیزم که افتخار شاگردی آنها را داشتم آقایان فرح بخش (دبیرادبیات دبیرستان جامی)، آقایان شجاعی ونوید (دبیران ادبیات دوره راهنمایی نیکزاد ) حضورداشتند که دیدنشان برایم بسیار لذت بخش بود .
خبر بازنشستگی
سالا می آن ، می آن ، می آن و می رن  - آدما تو دست اونا اسیرن
توگیر ودار لحظه های جاری  - بی خبر از گذشت روزگاری
یه روز بهت می گن که : «تو اداره  -  رئیس کارگزینی کارت داره »
می ری کنار میز اون می شینی - پرونده تو روی میزش می بینی
بده یه جعبه شیرینی ، مژدگانی -  تو دیگه جزء بازنشستگانی
حالا برو حساب تازه وا کن  - حساب قبلیتو دیگه رها کن
توکه خودت یه دنیا لطف و مهری  - ازین به بعد مشتری «سپهری»
مرور می شه خاطره های کارت -  گذشت سی ساله ی روزگارت
صفحه ی آخرش ، بگم خلاصه  - فقط یه لوح خالیه سپا سه
یه جمله ی قشنگ و شاعرانه  - تشکر از : « تلاش صادقانه »
پاداش بازنشستگی
عینکتو بر می داری ، می خندی -  به پاداشت حالا تو دل می بندی
یه روز می گن که پاداشت سهامه  -  سهام یه کارخونه ی بنامه
بعد می گن پوله که چاره سازه  - می تونه آینده تونو بسازه
منتظری ، اونا که پشت میزن  - خون به دلت می کنن تا بریزن
یه جا نمی دن که چشت ببینه  - وعده می دن ، کار اونا همینه
پاداش نگو ، که گوشت قربونیه  - باعث غصه و پریشونیه
عیال وبچه ها که خیلی تیزن - هزارتابرنامه براش می ریزن
یکی می گه نما رو سنگش کنیم  - خونه رو از دوباره رنگش کنیم
بعد می گن ماشینتم قراضه س  - وقت خرید مدلای تازه س
زنه می گه که فکرفردا بشیم  - فکر جهیزیه صغرا بشیم
چیزی اگر موند ، پس انداز کنیم  - یک حساب سپرده ای باز کنیم
اول هر ماه سودشو می گیریم  - تازیر بار زندگی نمیریم ...
تا به خودت می یای ، تمومه کارش - پیاده موندی ، نشدی سوارش
عضو کانون
یه روز می ری و عضو کانون می شی  - صاحب شوکت فراوون می شی
عضویتت وقتی مسلم می شه  - ماهی هزار تومن ازت کم می شه
دلت گرفت اونجا می ری می شینی  - حسنش اینه که دوستاتو می بینی
بعدش برای تقدیر و ستایش  - دعوت می شی سالی یه بار همایش
نو همایش ، مسئولا دعوت می شن  - همه یه جوری با محبت می شن
پشت بلندگو می پیچه صداشون  - شروع می شه دوباره وعده هاشون :
« ماهمیشه شاگردای شماییم  - باافتخار جلستون می آییم
شما تمام افتخار مایید  - باعث شان واعتبار مایید
به عشقتون همیشه گرم کاریم  - هزارتا برنامه براتون داریم
اوضاع مالی مون که رو به را شه  - قول می دیم که نوبت شما شه »
این میره و بعد اینم ، اون می آد  - آخرشم رئیس کانون می آد
دست به سینه می کنه اشاره  - از تو جیبش ، کاغدی در می آره :
« باادب و ارادت فراوون  - بنده به عنوان رئیس کانون
خبرهای خوبی برانون دارم وقت کمه ، دو تاشو می شمارم
سفر
اولی شون برنامه ی سفر هاست  - برنامشم آماده و مهیاست
یه کارت « منزلت » رفیق راته  - هرجا می ری ، تو کیفته ، باهاته
داشتن اون خودش یه جور غروره!!! - هرجا می ری ، مجوز عبوره !!!
تازنده ای ، دارای اعتباره - نیاز به تمدیدم دیگه نداره
وقت اونه که با خیال راحت - فکر سفر باشی و استراحت
رزرو جات ، فقط به یک اشاره  - تو هتلی قشنگ و صد ستاره
فکرنکن که می شه یا نمی شه  - سالی دوبار ،سفر به قشم وکیشه
یه روزمی ری با عیالت ، خراسون  - نخواستی می ری اردوی لواسون
سالی یه بار تا خستگی درآری  - با هم می ریم جزیره قناری
بعد می ریم با همدیگه قونیه - اونجا همین جوره که می دونیه
بیمه
دومیشم با بحثای فراوون  - حل شده دیگه بحث بیمه هاتون
حالا که عمری از همه گذشته  - برف پیری رو سراتون نشسته
دردا یکی یکی صدات می کنن  - گاهی می گیرن و رهات می کنن
بیمه ها ، همراه و رفیق راتن  - تا انتهای زندگی ، باهاتن
بابیمه ی تکمیلی و طلایی  - راحت و آسوده ز هر بلایی »
یکی ازون وسط می گه : « اجازه  - خدا ا لهی براتون نسازه
مثل همیشه حرفاتون قشنگه  - توی عمل کمیت کارا لنگه
وقت سفر می گید شما زیادید  - به موقع فرماتونو پس ندادید
کارای ما قصه ی اون دونده ست  - هرکی که زودتربرسه برنده ست
منزلتم یه اسم با مسماست  - فقط یه واژه ی قشنگ و زیباست
باکارتامون روزا که بارانیه  -  قدم زدن تو پارکا مجانیه
نیاز به این همه منم منم نیست  - بیمه کجا طلائیه ، مسم نیست
از اول برنامه تا همیشه  - یه روز می گید می شه ، یه روز نمی شه
یه روز می گید تمومه دیگه کارش  - تکمیلی هم شده رفیق و یارش
یه روز می گید قبلیه اشتباهه - یه خبرجدید دیگه تو راهه
یه روز می گید چنین ، یه روز چنانه  - حتی خبر می ره توی رسانه
خبر توی روزنامه ها می پیچه  - نتیجه شم؟! همه می گن که ،هیچه »
یه نفرم تکون می ده عصا شو - می بره بالا ولووم صداشو :
« یه عده ای طلب داریم از شما  - هفتاد و شیش کجا ، امروز کجا ؟!!
با دادناتون همه رو نمودید  - اگه اونو به موقع داده بودید
باهاش می شد بری سراغ کاری  - یا بزنی به زخما ی نداری
شما که مسئولید و پشت میزید  - سالی چرا دویست تومن می ریزید ؟!!
دادن اون اینجور ی که رواله  - پول یه مانتو برای عیاله
نفهمیدیم که آخرش چتو شد؟!!» -  یکی می گه :«تکوندنش ، ولو شد»
می گن بسه ، وقته پذیراییه  - نوبت کیک ومیوه و چاییه
رئیس کانون با لبای خندون  - می ره دوباره پشت اون تریبون
عذرمی خواد ازاینکه تاخیر شده  - ساعت برنامه کمی دیر شده
مسئولا رو بازم صدا می کنه  - جا براشون تو صحنه وا می کنه
« گرچه شما ز هدیه بی نیازید  -  تومعرفت همیشه یکه تازید
فقط به رسم ادب وارادت  - با آرزوی شادی و سعادت
بعضیا رو فقط ما صدا می کنیم  - یه هدیه تقدیم اونا می کنیم
تعدادتون چون که کمی زیاده هیچ کسی هم پولی براش نداده
برنامه مون ویژه ی پیشکسوتاست تقدیر هفتاد ساله ها به با لاست
جایزشم اهدایی رئیسه  - یه جلد کتاب خوشگل و نفیسه!!»
یکی خودش رو خوب جابجا کرد  - اومد منو یواشکی صدا کرد
باخنده گفتش حالا که جوونی  - پاسخ این سوالمو می دونی ؟!!
این جوری که برنامه چیده می شه  - نوبت ما چند سال دیگه می شه؟!!»
****
زندگی سریال ادامه داره عنوانشم :«گذشت روزگاره»
عادت زندگیت به هم می خوره  - ساعت زندگیت به هم می خوره
روزا می خوابی و شبا پا می شی  - مشتری دایم سیما می شی
دستات کمی دچارلرزش می شه  - قدم زدن برات یه ورزش می شه
کلاغا وقتی که می شن غزلخون  - شال وکلا کرده ، می ری خیابون
برای اینکه دوستاتو ببینی  - می ری تو پارک و ساعتی می شینی
تاکه نشون بدی که مونده مردی  - باچند تا نون تازه برمی گردی
*****
حرفای من ، روایت زندگی ست - شعر که نه ، حکایت زندگی ست
گاهی اگه تلخ و اگه شیرینه  - تقدیر آدما فقط همینه
قصه ی ما قصه ی روزگاره  - گاهی زمستونه ، گاهی بهاره
درس زمونه سوختنه ، ساختنه  - نمی دونم بردنه یا باختنه ؟!
نشسته برف پیری رو سرامون  - ریخته همه کرکا مون و پرامون
مونده ازون دویدنا برامون  - دندونای مصنوعی و عصامون...
+++++
جسا رت منو شما ببخشید  - گفتم کمی به لحظه ها بخندید
شاگردی تون برام یه افتخاره  - اسم شما همیشه ماندگاره
باغچه ی قلبمون اگر باصفاست  - کرامت دستای سبز شماست
قربون اون نگاه بی ریاتون  - ازسر ما کم نشه سایه هاتون
کاشکی که لایق دعاتون بشم  - لایق بوسه ای به پاتون بشم ...