درود عمو صادق عزیز
اولا متشکرم که نظری به سروده ی این حقیر انداخته اید و نقدی بر آن نوشته اید
ثانیا اینکه فرموده اید پاره ی { من حق دارم به ریش خودم بخندم } بدون مقدمه و ناگهانی فضایی متفاوت ایجاد کرده به نظر نمی رسد که مقرون به صحت باشد و پاره ی قبل از آن که محبوب را دور همچون همه ی آرزوها و در عین حال نزدیک همچون همه ی رؤیاها توصیف می کند تعلیل این استحقاق است و لطمه ای به انسجام ماقبل و مابعد آن که مورد اشاره ی شما قرار گرفته است نمی زند . در عین حال نظر به اینکه این گونه مسائل بیشتر ذوقی است و ممکن است در همین مورد افرادی دیدگاهی جز آنچه شما داشته اید ، داشته باشند که اتفاقا همینگونه هم هست { چون در جلسه هفتگی انجمن ادبی مان که خوانده ام شاهد این نظر متفاوت دوستان منتقد در باره همین پاره از این شعر بوده ام } باید با احترام به نظر همه ی دوستان به ارزیابی درستی در این باره دست یافت / مجددا از شما دوست عزیز سپاسگزارم