سلام سرکار خانم بهزادی آزاد
زیبا و تاثیرگذار بود مثل رباعی های فاخرتان

سلام خانم بهزادی آزاد
واقعا زیبا بود

سخت است در سرسبزي ِ يك باغ ، ناگاه

پائيز......... با پيراهن زردش .............بيايد

سلام سرکار خانم بهزادی عزیز

شعرتون رو خوندم
شعر خوب و زیبایی بود
زنده باشی انشالله

سلام بانو شاعر
بسیار غزل گیرا و معنایی بود
درود بر شما

خانم بهزادی آزاد سلام اشعار بسیار زیبایی سرودید در ضمن ممنونم از نقد سازنده شما بزرگوار

سخت است...
سخت است زن تنها و بي مردش بيايد

تقدیر هم با نقشه ی طردش بیاید



در اجتماع زوجها، تنها بماند

از طعنه های این و آن دردش بیاید



(وقتي كه با تاسی بسوزد مهره هايش

فرقي ندارد زوج يا فردش بيايد)



سخت است در سرسبزي يك باغ ناگاه

پائيز با پيراهن زردش بيايد



در انتهای یک شب یلدا ٬زمستان

با روزهاي برفي و سردش بيايد



سخت است يك زن از ملاقات عزيزي

با چادر خاكي و پر گردش بيايد



تا كي بگويد: "او بزودي خواهد آمد"

سخت است اما از سفر مردش...

شعری زیبا و اجتماعی ست. موفق باشید.

همواره از خواندن اشعارتان چه در اینجا چه در وبلاگتان کمال لذت را میبرم