یا محمد ( ص ) از دل خاک آمدیم

شرمسار ما عرفناک آمدیم

یا رسول الله ما خامان تو

دست آوردیم بر دامان تو

سوز عشقی بخش بر ما رحم کن

سید عالم خدا را رحم کن

الکنم ای خوب گفتارم ببخش

جرعه ای بر جان تبدارم ببخش

من همان اعرابی راه توام

زایر رنجور درگاه توام

از بیابان آمدم ناکاملم

من غبار آلوده ی آب و گلم

از فتوت سرپناهم می دهی

ذوق و شوق لمس ماهم می دهی

هر که مهمان تو شد تکریم شد

در تمام آسمان تعظیم شد

خوشه ای از کهکشانش می دهند

اسم اعظم را نشانش می دهند

تا که لال تو زبان آور شود

بی پر و بال از فلک برتر شود

گنگم و شیرین زبانی می کنم

وصف آن ابرو کمانی می کنم

چند رکعت بوی ماه آورده ام

همت از پیران راه آورده ام

بر سر آنم که دل را دل کنم

ذکر را با نام تو کامل کنم

ادامه...