سلام بر جناب امين نورالهي عزيز
اخلاص و تعهد صادقانه حضرت عالي نسبت به مسايل ديني قابل تقدير و تشكر است
و اما خدمت حضرت عالي عرض كنم اين شعر يك شعر عاشقانه است و به لحاظ معني و محتوا مشكلي ندارد و در تقابل فرهنگ ديني و عاشورايي نيز قرار نمي گيرد
فقط شاعر در مقام اعتراض و نا آرامي دروني خطاب به معشوق هنجارهايي را بر خلاف ميل باطني اش وارونه مي كند
مي گويد حالا كه سرنوشت آيينه ها شكستن است بهتر است كه سنگ باشي شاعر در اين بيت ا ز سنگ بودن دفاع نمي كند بلكه به شدت از سرنوشت اينه ها نگران و نا ارام است وبراي نشان دادن شدت اين نگراني بر خلاف ميل باطني هنجار شكني مي كند و اتفاقا سنگ بودن وقتي در تقابل با اينه قرار مي گيرد تحجر خود را بيشتر نمايان مي سازد
يا در بيت هرچه فرمان داد من تسليم بودم بيش از اين /ديدم با دلت در جنگ باشي بهتر است
تكيه معنايي شاعر در اين بيت بر جنگ با دل معشوق نيست بلكه مي خواهد نهايت تسليم خود و بي توجهي و بي اعتنايي معشوق را متجلي سازد
يا در بيت اول شاعر از ننگ دفاع نمي كند بلكه منتقد نام اوري هاي كاذب و غير اصولي است
و ي در مصراع دوم همين بيت مدافع صدر رنگي نيست بلكه مي خواهد بگويد يك رنگي و صداقت در جامعه امروز خريداري ندارد
در گذشته نيز شاعران براي تاكيد بر يك معنا ظاهرا دست به شكستن هنجارهاي پذيرفته شده مي نمودند
مثلا وقتي گفته مي شده است مي بخور منبر بسوزان مردم ازاري مكن كه در حقيقت به هيچ عنوان هدف امر به مي خواري نبوده است بلكه هدف اين بوده كه قبح و بدي مردم ازاري به نمايش در ايد و يا منظور اين بوده است كه مردم ازاري از مي خوردن بد تر است
خداوند شما جناب نورالهي و همچنين شاعر محترم را در پناه لطف خود سلامت نگه دارد

درود بر همه بزرگواران
غزلی قوی است چه از نظر المانهای تصویری و چه از نظر خوش پرداختی واژه ها و خوش تراشی تعبیرات و ترکیبات
شالوده یک اثر زمانی محکم است که همه سیستم اثر در یک راستا کار کنند عین یک کارخانه که در نهایت تمام اجزای سیستم آن با همکاری هم یک محصول را تولید می کنند حرف ابیات یک غزل باید با هم یک چیز بگویند به قول حافظ:
یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب.
کز هر زبان که می‌شنوم نامکرر است.
ابیات یک غزل نباید همدیگر را نقص کنند در اشعار بزرگان قدما بوده شاعری شعری سروده اما ارتباط عمودی ضعیفی داشته اما کمیاب است اگر بیتی بیت دیگر را نقض کنند یا حس در جریان شاعر در شعر دچار پارادوکس شود
پیام این بیت زیبا و حکیمانه است
«ماهماهی» بودم و قلابی از آبم گرفت
در کف صیّاد اگر خرچنگ باشی بهتر است!
اما پیام این شعر با حس حکیم بیت قبلی همخوانی ندارد
قسمت آیینه ها تنها شکستن بود و بس
دیر فهمیدم در عالم سنگ باشی بهتر است!
در هر صورت این مساله چیزی زیادی از ارزشهای بالای این شعر نمی کاهد آرزوی موفقیت برای شاعره محترم

سلام بر استاد عزیزم جناب ایزدی گنابادی که انصافا زحمات زیادی را در بخش نقد می کشند و بنده از ایشان بسیار آموخته ام.بنده نقد را بسیار دوست دارم ولی متاسفانه سواد آن را ندارم و هرچه بیشتر هم می خوانم بیش از پیش می فهمم که بیسوادم.شاید این حرف هم از بیسوادی بنده باشد ولی حقیر این شعر خوش ساخت و منسجم را فاقد معیارهای عاشقانه می دانم و آن را اثری عاشقانه نمی بینم.این شعر در قالبی احساسی که جزیی از عاشقانه است و نه تمام آن دارد مخاطبانش را پند می دهد و اتفاقا همین عنصر احساس باعث شده که شاعر خلاف ایمان قلبی خود را بر زبان آورد که اگر اینگونه نبود شاعر خود را موظف نمی دید که در اول شعر توضیحاتی را به مخاطب بدهد! .بنده اینگونه برداشت کرده ام که شاعر با گفتن اولین مصرع این غزل که تنها مصرعیست که مفهوم خوبی دارد "چون جایی که ضد ارزش افتخار است کسی که ارزشهایش را زیر پا نمی گذارد از نظر فرازمینی نزد خدا و از نظر زمینی حداقل پیش خود شاعر قابل تشویق است" گرفتار قافیه شده و پس از آن است که پندهایی را می دهد که...! .البته بر بیت دوم چون دو پهلو است و دو برداشت خوب و بد می شود چندان خرده ای نیست.و اما در مورد مثالتان استاد ایزدی! باید بگویم که مثال خوبی نیست.در مثالهای جنابعالی و البته شاعران بزرگ هم "می" خوردن هم منبر سوزاندن و هم مردم آزاری هر سه بدند ولی از دید شاعر که بر منبر وعظ نشسته است بهتر است که "می" خورد و منبر سوزاند ولی مردم آزاری نکرد! و این خلاف فضای این شعر است.در این شعر از دید شاعر"صدرنگی" که بد است از "یکرنگی" که خوب است بهتر است! و دیگر مثالها و تضادها که در کل بد بودن را بهتر از خوب بودن می داند.افراد زیادی هستند که پند هایی بسیار بدتر از این می دهند ولی بنده خیلی کم آنها را نقد می کنم چون اعتقادشان بر آن است و کاری هم نمی شود کرد و اگر خدمت شاعر بسیار خوب و متعهد جسارتی کردم از باب ارادت به ایشان بود.انشالله خداوند تمام شاعران متعهد را به لطف خود بپروراند.یاعلی

سلام بر زهراى مهربانم
احسنت عزيزم
بسيار به دلم نشست خصوصا اين بيت

قسمت آیینه ها تنها شکستن بود و بس
دیر فهمیدم در عالم سنگ باشی بهتر است!

شاعرانگيت مستدام

چه خوب شد که کامل این غزل رو خوندم...
بسیار عالیست

سلام خانم شعباني
زيبا بود
دريغ شيشه ي دل سنگ مي شود گاهي
ميان ما و خدا جنگ مي شود گاهي
دلي كه آينه ي پاك و ساده ي عشق است
اسير وسوسه ي رنگ مي شود گاهي... .

موفقتر باشيد
نادر

سلام.شما دیگر چرا خانم شعبانی!! شما که تصویرگر فرهنگ عاشورایید و مبلغ مبانی و معانی سرشار از امید شیعه هستید دیگر چرا؟! آیا در مکتب شیعه "جای یکرنگی اگر صدرنگ باشی بهتر است!" آیا در مکتب امام حسین(ع) "در عالم سنگ باشی بهتر است"؟! . آیا بیت آخرتان بیانگر فرهنگ انتظار از منظر شیعه جعفریست یا فرقه هایی مثل حجتیه؟! من اشعار شما را بسیار بسیار دوست دارم و همیشه آنها را با دقت می خوانم و محظوظ می شوم و می آموزم ولی از این شعر بسیار خوب و قوی شما که معنا فدای مضمون شده است...! این مطلب را در بخش نقد نیاوردم که هم گمان غرض ورزی نرود و هم اگر صلاح دیدید تایید کنید.خداوند همه ما را عاقبت به خیر کند.ممنونم

سلام بانو
غزل زیبایی است.دست مریزاد.

دیر فهمیدم در عالم سنگ باشی بهتر است...

کی گفته شما فقط شعر آیینی رو خوب می گید؟ غزل از این بهتر؟!
خیلی خوب بود. هم قافیه و ردیف و هم تعابیر و کشف ها

"«ماهماهی» بودم و قلابی از آبم گرفت
در کف صیّاد اگر خرچنگ باشی بهتر است!"

سلام زهرا جان
زیباست
شاعر که باشی آیین پاکی در ذات نگاهته!

قلم فرسا باشی!

سلام خانم شعبانی...درود بر شما...غزل زیبایی بود...کوتاه و شیرین...

زنده باشید.

سلام دوست هنرمندم ...
"ماه ماهی" به جای "شاه ماهی"خیلی قشنگ بود
مشتاق دیدارت هستم ...
اگر گذرت به تهران افتاد زودتر بگو عکساتو براِت بیارم*

سلام بر بانوی فرزانه و متعهد و شاعر توانمند
غزل بسیار زیبا و خوش تراشی است. احسنت. شما هم در شعر آیینی توانمندید و هم در سایر حوزه ها. البته از نظر حقیر آدم معتقد و ملتزم به اصول شریعت همه ی اشعارش آیینی است حتی عاشقانه هایش. این بحث مجال خودش را می خواهد.
در این شعر، قافیه اندیشی هم کمک کرده به تصاویر و تعابیر زیبا و دلنشینی برسید و هم شمارا به بیان مطالبی کشانده که خودتان به آن اعتقاد ندارید. مثل این بیت زیبا:
قسمت آیینه ها تنها شکستن بود و بس
دیر فهمیدم در عالم سنگ باشی بهتر است!
(شما با هوشید و مقصودم را می فهمید)

سلام دوست

از این دست حرف ها پشت سر من هم زیاد گفته شده ، آنقدر که زمانی خودم هم باورم داشت می شد، ولی گذشت زمان همه چیز را دست کم برای خودم مشخص کرد.

کار خوبی بود. به تازگی برایم روایت در شعر مهم تر از گذشته شده، شاید چونکه به پرهیز از تکرار زدگی در مضمون کمک می کنه.

یک نکته کوچک (البته اگه ناراحت نمیشی). چند سال پیش این نکته را آقای قزوه به من گوشزد کرد و من هم پذیرفتم، حالا من به شما می گویم و تصمیم با شما خواهد بود: در بیت ماقبل آخر "ع" کلمه "عالم" از تقطیع ساقط میشه و در واقع "ع" باید مثل همزه خونده بشه. از نظر من درست نیست، ولی ممکن است شما بگویید هست. من کلا به قواعد عروضی خیلی اهمیت می دم، ولی هر شاعری برای خودش یک سری باید و نباید ها داره.

در کف صیّاد اگر خرچنگ باشی بهتر است!

خانم شعبانی!
سلیقه زیبا و استعداد وافر شما در هر فضایی ، زیبا آفرین است.

سلام خانم شعباني
سپاس فراوان حضور گرم و نظر ارزشمندتان را

...
شعرتان زيبا و دلنشين بود

سلام و درود
صد البته که خود را در حد نقد دوستان شاعر نمیدانم اما خوب میدانم که کار نیکو کردن از پر کردن است
انشآلله با تمرکز و تمرین و نگاه تیزبین و شاعرانه ای که دارید به آنچه میخواهید میرسید
هر چند حقیر آیینی را بیشتر می پسندم
برقراروبرمدار
یاعلی

رنگ هارا پلّه پلّه طی نمودم تاخود آ


گر خدایی مسلکی بی رنگ باشی بهتر است

درود خانم شعبانی

دست مریزاد

جای یکرنگی اگر صدرنگ باشی بهتر است!

سلام
شعر بسیار زیبایی بود!
همیشه شاعر باشید.

سلام زهرای
آفرین بر شما و شعر زیباتون
«ماهماهی» بودم و قلابی از آبم گرفت
در کف صیّاد اگر خرچنگ باشی بهتر است!
استفاده کردم و همچنین این بیت شعرتون را با اجازه تون در صفحه تک بیتهای ماندگار پست کردم با نام خودتون
همیشه نویسا شاعر

تا شب دیدار جز حسرت ندارد حاصلی
گوشه ی غمخانه ها دلتنگ باشی بهتر است...

سلام و عرض ادب
زیبا بود
موفق باشید

قسمت آیینه ها تنها شکستن بود و بس
دیر فهمیدم در عالم سنگ باشی بهتر است!

عالی

خانم شعبانی
چه زیبا احساستان را بیان میکنید

خوبی بانو؟
دلتنگت شده ام دیریست.....

درودبانوجان
زیبادیدم افرین