تـو را مي خواســــتم از روز اول
                  بـراي مــن تـو خـيلي خـوب بودي
صفا درچـهره ات هم موج مي زد
                  چـه بي آلايـش و محــجوب بـودي
       *             *             *
به حق با يک چنين اخلاق خوبي
                   به هـمديگر تو و من ,هم رسـيديم
گلــي را هـم که باب مـيلـمان بود
                  نشستيم و به دست خويش چـيديم

       *             *             *
چـه زيبــا ارتبــــاط مـا شروع شـد
                  پـس از آن شـد چـنين پيوند پيـدار

تو گـشتي عاشــقي ديــوانه و من
                  شـدم عشق تو را یک جا خـریدار

        *             *             * 

کـــلامی مخـتصر رد و بــدل شــد
                  و صــحبت هــایمـان گــردید آغـاز

در آن جـا حرف هائی آتـــشین بود
                 که باقـیمانده تا اکنون چویک راز

              *             *             *      
تــو را گــفتم نمي خـواهـــم بفــهمد
                  زنم يا بچـه هـایم يـا کـه اقــوام

و فـکرش را نمي کـردم کــزين کار
                 بـه روز مــن چـه مي آيـد از ايام

         *             *             *
تو هـم قـول شـرف دادي که هــرگز
               به قوم وخويش خود چيزي نگويي
فـــقط غــير از خــداوند و من و تـو
                نبـايـد کــس بـرد زيـن کـار بـوئي
         *             *             *
به يادت هـست آنـروزي که رفـتيم
                   دو تــائي بر سـر خـاک شــهيدان

و مـــثل روز هـــاي پيــــش داديـم
                 تعــهد هـــاي خــوبـي را بـه آنـان

         *             *             *
نشـستيم و كـمي هم گريه کرديم
              چـقدرآن روزحـظ کردم از اين کـار

مـن و تـو تــک و تنـها در کــناري
              دوتا عاشـق  دوتا مجـنون دوتا یار
         *             *             *
در آن جا ,عصر , در زير درخــتان
              بـــدون هـــيچ ابـا و تـرس  واکراه

نهـادي در مــيان دسـت هــايـم
             دو دسـت  گـرم خـود را ناخود آگاه

         *             *             *
دو تائي صـــيغه ای خوانديم با هـم
               زبـــان مـــا زبــان مــادري بـود

در آن جا باز هـم در وادي اشـگ
               صــفا همراه با خوش باوري بود

        *             *             *
به خـوبي يـاد دارم بر نيــانگــيخت
               کسي از يک چـنين رفـــتارهامان

از آن تاريـخ  هـــم سـر در نيــاورد
               به هيچ عنوان کسي ازکارهامان

         *             *             *
و حــــالا ارتبـــــاط مـــخـفي مـــا 
             فراتر رفـته است از چارده سال

 کسي هم تاکــنون بوئي نبرده است
               از آنروز و ازاین اوضاع واحوال

         *             *             *
  فـقط زان روز , ما , مــثل دو تا مـرد
               به يک عشق گران وابسته بوديم

کسي در هـيچ حالي هم نفهميد
               که ما عـقد اخوت بــسته بوديم

به یاد روزهای خوب هویزه - شلمچه - ذوالفقاریه - بستان - طلائیه - دهلاويه و       ......