و یک اشــگ پنهان به هنگام رفتن
ز چشمان یک مرد را می شناسم
------------------
سلام حضرت شاعر
احسنت
خواهرانه هنگامه رفتن را می سرائی
و .....بر نگشتن را
موفق و سر بلند باشی

درودشاعرگرامی.زیبا ودلنشین.شب سالگرد غم مادرم را/غم این شب سرد را می شناسم/مرحبا

سلام ، خیلی خوب بود ، موفق باشید انشاالله

سلام خانم فرضي زاده شعر خوبيست.احسنت.فقط به نظر مي آيد سهوا چند ايراد وزني داشته باشد كه به راحتي قابل حل است.
پلاکش ..وساکی که دردست داشت

در آخر يك هجا كم دارد و با جايگزيني"دارد" به جاي "داشت" حل مي شود يعني:

پلاکش ..وساکی که دردست دارد

البته از لحاظ دستور زبان مشكل زمان پيدا مي كند كه بايد اصلاح شود ولي مثلا مي توان گفت:

پلاکش ..وساکی که دردست خود داشت

تا درست شود.
مورد بعدي
قدم های پوتین خاکی شده
كه بازهم يك هجاي بلند در پايان كم دارد

و مي توان جايگزين كرد:
قدم های پوتین خاکی شده را

تا مشكل وزن هم حل شود

مورد بعدي:
شب سالگردِ غم مادرم

كه باز همان مشكل را دارد و مي شود جايگزين كرد:
شب سالگردِ غم مادرم را
تا درست شود

مورد بعدي:
پلاکی که جامانده ...مردی که نیست

كه باز همان مشكل را دارد و ميشود مثلا جايگزين كرد:
پلاکی که جامانده ...مردی که گم شد

كه اين مشكل هم حل شود.البته اينها كه عرض شد فقط قصد مثال بود و شاعر خوب و ثابت شده اي مثل شما خواهر عزيزم حتما ويرايش بهتري انجام خواهند داد.چون شعر زيبايي بود وظيفه خود ديدم كه اين نكات را عرض كنم و قصد بي ادبي نبود.بنده پيام خصوصي نمي فرستم چون اعتقاد دارم كه اين خود شاعر است كه مصلحت مي داند كه نظر رويت شود يا خير كه در هر دو صورت وظيفه و تكليف ادا شده است انشالله. خداوند ما و شما را در سايه لطف خود قرار دهد .ممنوم
---------------------------------------------------------------

درود
وسپاس به خاطر حضورگرمتان

اشکا ل در تایپ و عجله وسهو در ثبت بود
که رفع شد

ممنون به خاطر دقت نظرتان

قدم های پوتین پر گردوخاکی
وباروتی زرد را می شناسم


درودها بانوی شعرهای زیبا