غریبانه ای برای مادرم و همه مادران و خواهران شهدای جنگ تحمیلی

             " کل زینو "
 

                      مادر من است.
زنی که
        قرار بود
 بهشت
          زیر پاهایش
                   باشد
و ایستاد
در جهنم جنوب
دستانش را
به آسمان گره زد
          تا رد کند
یکی یکی
             عزیزانش را
از پل.
                               و هی
 در شروه
           از باد شمال
بوی پیراهن یوسفش
را
                       طلب کرد.
                         مانند آنروز
             که تفنگچی ها
برنو شکسته ی پدرم
                              را
                                  آوردند
    و مادرم
             گریه نکرد
تنها
به گیسوان بریده ی
          خواهرانم
              دست کشید
و هی
بلند بلند
          شروه خواند
" کاروون غم کُووَی، غمم َ کُن ِ بار   ساربونِش مو بُوُم، گردُم کوچه بازار "
و من دیدم
             که همان روز
                     چهل ساله شد
                                  همان روز پنجاه ساله شد
                                                شصت ساله شد...
و همه ی این سالها
روزهایی بودند
          که قرار بود
برای
" محمد ش "
                                     " شعر ِ دوما "
 بخواند
و از دختران آبادی
              بخواهد،
 " برادر ِ هفت خواهرون " را
کِل بکشند
           و هي حواسش برود
پی
" میخک و مهلو " ی
که قرار بود
از حجله ی دامادی برادری
آویخته شوند
                   که من آنروز
فکر کردم
پیشانی اش را
                             حنا گذاشته است
و حالا
" حجله ی قاسم "
را
                           خوشبو کرده اند !
                  " کل زینو "
مادر من است.
               مادر قاسم است
                                            " ننه علی " است
زنی که
  همیشه
                  بوی عطش
می دهد
          و لبخند که می زند
از چشمانش
                               " ما رأیت الا جمیلا .."
                می ریزد.
راستی
این روزها که
B.B.C
            از
                      " مریم " و " مسعود "
می گوید
حس می کنم
                  " کل زینو "
 
 تنها زنی است
که
                       با نامش
                                       مو نمی زند. !
 
 
 
شعر دوما : ترانه ای حماسی که زنان عشایر در عروسی ها و شادی ها و.. می خوانند.
کل زینو : کربلایی زینب، به لهجه ی جنوب
میخک و مهلو : دانه های گیاهی خوشبو بر شاخه درختانی به همین نام  می روید و زنان عشایر از آن به عنوان گردن آویز استفاده می کنند، همچنین برای خوشبو شدن حجله های دامادی نیزاستفاده می شود.
ننه علی : مادر شهیدی که سالها در بهشت زهرا نزدیک قبر پسرش زندگی کرد و مدتی پیش از دنیا رفته است.
" مریم و مسعود " : مریم قجر ( رجوی ) و مسعود رجوی، رهبران گروهک منافقین