اجرتان با کریم اهل بیت علیهم السلام...
|
سلام بر برادر كاوياني.مثل هميشه شعر زيبا و عميقي از شما خواندم.تنها يك نكته به نظرم رسيد كه وظيفه ديدم عرض كنم.در بيت: مردی که تنها رفت تا میقات ، دلخسته از تفریط و از افراط برقلب پاکش صدهزاران زخم ، از مومنان نهروانی بود دو نوع خوانش به وجود آورده است.اول اين كه "از مومنان نهرواني بود" منظور امام حسن مجتبي(ع) است كه خالي از اشكال نيست و بطور حتم اين معني مد نظر شاعر نيست.معناي دوم اين است كه امام حسن مجتبي(ع) صدهزار زخم از مومنان نهرواني خورده است كه آوردن واژه ي"مومن" براي نهرواني ها حداقل از ديدگاه شيعه غلط است البته شما براحتي مي توانيد با عوض كردن اين واژه بيت را از لحاظ ساختار ظاهري شعري هم محكمتر كنيد چون به نظر"واژه ي"مومن" هيچ نقش خاص ظاهري و معنوي در بيت ندارد و فقط وزن را پر كرده است.مثلا مي توان از واژه ي"دشنه" استفاده كرد و به اين صورت تغيير داد: برقلب پاکش صدهزاران زخم ، از دشنه هاي نهروانی بود البته اين فقط يك پيشنهاد بود.غير از نكته اي كه عرض شد غزل بسيار خوبي است.قبول باشد انشالله.ممنونم
|
|
|
سلام جناب کاویانی خیلی زیبا بود، لذت بردم خیلی ممنونم بیشتر می پسندیدم مصرع دهم به جای اوج از فخر استفاده می کردید ببخشید
|
با سلام مجدد پس ویرگول بعد از دشت را هم بردارید
|
از : علیرضا آیت اللهی « شعر » ای که گفتی « شعر » شعر بارانم . پس ببار ای شعر؛ بر همه شاعر ؛ ؛ که ندارد شعر نه که چون خورشید؛ نه که چون دریا؛ نه که چون حُرمی ؛ نه که چون ابری؛ اوست یک تصویر ، از سرابی چند ، با جوایز خود ، از سرآبِ سرند ! بشنویش شاعر ... .... و بیا و مخند ! ؛ گریه دارد این قصٌه ی کهنه : شعر ناگفته ، درٌ ناسفته پیر و پست و پول ؛ همه را رفته... آی ! گفتی شعر ؟! شعر بارانم... شعر بارانم .... کشک یک من چند باقلی باشد ، بهر مُلک خجند ...
|
عیدتون مبارک تقبّل الله زیبا بود
|
یا مگر اینکه ویرگول را بعد از دشت بردارید و تاء دشت را یک کسره بدهید تا با کلمه ی گلها مضاف و مضاف الیه باشد
محسن کاویانی
1392/4/31 در ساعت : 23:26:26
زنده باشید جناب حاج محمدی شمابزرگترمایید درست همونه که با کسره بخونید کسره رو گذاشتم که دوستان دیگر مثل شما اشتباه نخونند ممنون از گوشتزدتون
|
|
سلام جناب کاویانی
زیباست و مستحکم
اجرتان با نگاه کریمانه ی امام حسن(ع)
یا علی(ع)
|
من واقعا ازت سپاگزارم :دی
|
درود مأجور باشید انشاء الله / سروده ای عالیست / استفاده کردم {آن روز تشت خانه چون دشت ، گل های سرخ و ارغوانی بود} این مصرع لغزش وزنی دارد اگر گفته شود { آن روز تشت خانه همچون دشت ، گل های سرخ و ارغوانی بود} اصلاح می شود
|
سلام بر محسن عزیز شعر بسیار زیبایی خواندم ازبس که عمری ابن ملجم ها ، با اسم یاری دور او بودند وقت نمازش هم زره می بست ، مردی که اوج پهلوانی بود غم از این بزرگتر؟ بر قرار و بر مدار یا علی
|
دلخسته بود از همنشینی ها ، با قاتلین مادرش زهرا **** سلام عزیزم "همنشینی " وهن دارد ! کلمه ی دیگری بیاور زیباتر می شود . چون همنشینی مفهوم "مجالست" را به ذهن متبادرمی کند. شاعر بمانی ، ان شاء الله جزاکم الله خیرا
|