سلام خانم بهرامچی
شاعر بیا... نه نیا.... .... این جشنواره نیست
حالا برو..... ........برای خودت یک لقمه نان بکش

نگرش زیبایی بود البته گفتمانتان با خانم بهزادی را هم خواندم.
روزهایی که تو سایت نیسنین جاتون واقعا خالیه
سلام آقای پور کریمی
ممنونم که اومدید و خوندید و ممنون از تشویق های شما
دوست دارم همیشه سری بزنم اما اینجا یه حس سنگین و خاصی داره انگار پر و بالمو می بندند
من عموما در سایت های شعر با دوستان و مسئولین سایت در ابعاد شعر و نگاههای فلسفی بسیار صمیمی هستم اما اینجا فقط تعداد محدودی به اشعار هم سری میزنن
باید کمی نگاهم را عوض کنم
برای فریاد چاهم را عوض کنم

همیشه گریه خوب نیست اینجاها
خوب تر است که آهم را عوض کنم...................

سلام سرکار خانم بهرامچی
از واژه ی سرخ ، سبز....نه... واژه ای سیاه
در حاشیه ی زندگی هامان آسمان بکش
شاعر بیا... نه نیا.... این جشنواره نیست
حالا برو..... برای خودت یک لقمه نان بکش

خیلی زیبا نازیبایی ها را تصویر کرده اید؛ مستدام باشید.


سلام آقای وثوقی
ممنونم از حضور صمیمانه ی شما/سپاس

سلام خانم بهرامچي عزيز
بر خلاف ساير غزلهايتان نتوانستم اين غزل را روان بخوانم اميدوارم ايراد از خواندن من باشد نه از وزن شعر شما...
ضمنا با رديف بكش هم كمي مشكل داشتم چون همه ابيات منتسب به شاعر است نه نقاش!...موفق باشيد.

سلام خانم بهزادی آزاد
ممنونم سری زدید
نقاشی کردن توسط واژه ها تقریبا نوعی هنجار شکنیست
اینجا مخاطب خود من هستم به خودم میگویم که با واژه ها نقاشی کند و دنیا و زندگی را آنچنان که هست بکشد
در اصل شاعران نقاشانی هستند که حتی بدون قلم و کاغذ هم میتوانند نقاشی کنند
اندیشه و تخیل و زبان بهترین ابزار برای به تصویر کشیدن هستند
وزن این غزل عروضی و کلاسیک نیست اما موزون است
ممنونم از حضور صمیمی شما/...............................................

درود اکرم بانو


حال شاعر ما؟