سلام بر شاعر محترم
چند نکته در خصوص این شعر :
1-چه غزل ها که به دست لبت ایجاز شدند
به نظر می رسد که ایجاز به جای موجز به کار رفته است و مصراع را سلاست دور کرده است
2-شاعرانی که تو را بی خبر اواز شدند
این مصراع گرفتار تعقید معنایی گشته است البته می توان معنایی را برداشت کرد اما به زحمت
3-پس سکوت تو به قهر همه عالم آمد
می توان از این مصراع به تقابل سکوت حضرت علی و جامعه ان روز پی برد ولی باور کنید که باید به سختی به چنین برداشتی رسید یعنی همان تعقید معنایی به مصراع آسیب زده است
4-چاه هایی که عمیق اه تو را فهمیدند
عمیقاه واژه ای برساخته است که شاعر ساخته است که به جای ترکیب عمق آه به کار رفته است داوری در خصوص میزان موفقیت شاعر در ساخت این واژه را به عهده مخاطب واگذار می کنم
5-تاول داغت را قله ی قفقاز شدند
چنین به نظر می رسد که شاعر می خواسته است این معنا را منتقل کند که کسانی بودند که تاول داغ حضرت علی تبدیل به کوه قفقاز نمودند باز هم قضاوت با مخاطب که ایا به راختی و روانی این معنی را درک می کند یا خیر
6-بعد تو چشم زمین از سر هر خواب پرید
ظاهر شاعر کنایه ی معروف خواب از چشم پریدن را معکوس نموده است و اینکه این عکس به معنای دلخواه شاعر و همچنین شاعرانه کردن این مصراع کمک کرده است قضاوتش باشد برای مخاطب در خصوص اجرای این گونه تکنیک ها در شعر به راحتی نمی توان اظهار نظر کرد چرا که گاهی اوقات آنچنان به انفجار معنایی و عمق بخشیدن به معنا و شعریت می انجامد که شگفی افرین است
7-در پایان فراموش نشود که منادای ای عشق در بیت دوم چندان در خدمت ساختار و فرم شعر نیست