برادر عزیزم ، جناب انصاری نژاد :
بعد از سلام ، حیفم آمد در مورد غزل - قصیده ساحلی ات چیزی ننویسم .
انصافا غزل - قصیده فاخر ، خوش ساخت ، منسجم و لطیفی ست . در این قصیده ، کلمات کهنی چون : کرشمه ، شیدا ، چکامه ، سرنا ، ساغر ، صهبا و ... را با کارگردانی هنرمندانه و در بافتی امروزی به استخدام زبان خویش در آورده ای ، به طوری که بوی کهنگی از این کلمات به مشام نمی رسد .
تناسب و توازن مضمونی و ساختاری بین محورهای عمودی و افقی غزل - قصیده نیز بر زیبایی و لطف و حلاوت سخن افزوده است .
لهجه و زبان آن نیز روان و بی تکلف است و تا حدودی وصفی - روایی که یکی از مولفه ها و ویژگی های غزل امروز است .
به زعم من ، اگر در این غزل - قصیده از بیان انتزاعی فاصله بیشتری می گرفتی و در قابی ملموس تر و عینی تر ساحل را به تصویر می کشیدی ، تاثیرگذاری آن دو چندان می شد . منظورم فاصله گرفتن از بیان « رمانتیک » است .
به هر شکل ، پیاده روی و قدم زدن در ساحل نیمه ابری این شعر خیال انگیز ، خیلی به من چسبید - زنده باد .