سلام بر شاعر محترم
ز چـــاک سینـــه آهـــی می نویســـم
کتـــانـم، حـــرف مــاهی می نویســم
محبّـــت نــامـــه پـــرداز است امــــروز
شــرار بـــرگ کــاهی می نــــویســـم
ســـرا پــا دردم، از مطلـــب مپــرسیـد
بــه مکتــــوب آه آهی می نـــویســـم
بـــه رنگ ســایـه مشق دیگـرم نیست
همیــن روز سیـــاهی می نـــویسـم
غبـــــار انتـظــــار کیــست اشکــــم
کـه هـر سـطری بـه راهی می نویسم
ســـواد نقطــــۀ مــــوهــــومِ روشـن
بـــه تحقیـق اشتبـاهی می نــویســم
رســـایی نیست سطـــــر رشتـه عجـز
ز بس خــاکـــم، گـیــاهی می نویسـم
گنـــــاه دیــگــــر اظهـــــار تحیـّــــــر
اگـــــر عــــذر گنـــاهـی می نویســــم
نیـــــاز ، آیینـــــۀ اســــرار نـــاز است
شکستـــم ، کجـکلاهی می نویســــم
هجــوم لغـزش هوش است،خط نیست
بــه رغـــم جــاده راهـی می نویســــم
دوعالـــم،نسخـــۀ حیـــرت سواد است
بــه هـــر صــورت نـگاهی می نویســم
زدل نقش امیـــدی جلــوه گــــر نیست
بــــر ایــن آیینـــه آهی مــی نویســـم
چو صبحم صفحه بی نقش است بیدل
شکست رنـگ گـاهی می نــــویســـم
گاهی شاعر با استفاده از قافیه و ردیف شاعر ی دیگر دست به افرینش اثری جدید می زند که نسبت به درجه استاد ی شاعر اثر جدید نحو ی
تاثیر پذیری متفاوت است و اینجا بنده استادی جناب انصاری نژاد را می ستایم که تا درجه ی زیادی در تغییر فضا و مال خود کردن قافیه ودریف در فضای جدید موفق بود ه اند در خصوص چسبندگی این قافیه و ردیف در ساختار شعر حضرت عالی و هم جناب بیدل نیز می توان سخن گفت که واگذار می کنم به اهل فن

تا کی آخر بی قراری؟عابری می پرسد از من//
در جوابش می رود چشمم سیاهی می نویسم//
این اثری بدیع و ارزشمند در زبان شعر امروز است که نزدیک به آن پیش از این هم اتفاق افتاده است گاهی فروتر از این وگاهی فراتر ... حتی در همین غزل پیش رو نیز چنین فراز و فرودی حس می شود ) در این بیت الغزل از نگاه حقیر : می رود چشمم سیاهی پاسخ آن عابر است که خیلی خوب به نوشتن در آمده است ) یا الهی ) در نماز به همین ترتیب یا نوشتن )رنگین ترین مصرع ( بر برگ کاهی بسیار خوب به نوشتن در آمده است و این نکته بسیار ظریفی است از مواردی که به همین طرز اتفاق افتاده تا جایی که به خاطرم دارم از یوسف علی میرشکاک "// پس از تاریکی بسیار خواندن / دلم را سخت روشن می نوشتم / /که ضمن نوشتن مضمونی از دل ) دل( را نیز می نویسد در غزل حاضر نیز گاهی ردیف می نویسم در خوش نشینی است که از موضوع می نویسد و گاهی در خوشتر نشینی است که ردیف اصل موضوع است به هر حال حقیر هم برای غزل" بر ساحل بوشهر " مانند جناب استاد ایزدی گنا بادی مرتبه ی استقلال قایلم به خصوص اینکه فقط در دو قافیه با غزل مولانا بیدل مشترک است ) اشتباهی و کاهی ) در مجموع غزلی دلنشین و به روز است

روی دوش ساحل از اندوه ماهی می نویسم

امشب از دریا غزل خواهی نخواهی می نویسم

سلام براستاد انصاری نژاد گرامی

استفاده کردم از شعر زیبایتان

شعرتان همیشه برقرار باد

بدرود

بسیار عالی استاد/بسیار

سلام
استاد چه غزل زیبایی است این شعر شما!
ممنونم لذت بردم
آرزوی سلامتی دارم برایتان
دیرپای و شادزی

موفق باشید

يا إِلهي وَرَبّي وَسَيِّدِي وَمَوْلايَ... احسنت برادر.ممکن است در نگاه اول استفاده از یا الهی نوعی حشو به نظر برسد ولی با توجه به شاهدی که از دعای کمیل آورده شد وشاید شاعر محترم به آن ناخودآگاه نظر داشته است یای الهی یای منادا نباید باشد.برای شاعر محترم به روزی آرزو دارم

سلام ودرود



احسنت بسیار زیبا

سلام و درود

هی می آویزم به موج از بی پناهی مینویسم

هلهله ی عاشقانه ای در این غزل موج میزند

درود عزیزم.


بابت زحمتی که متحمل شدید ممنونم.

سلام
درود بر احساسات زیبایتان
موفق باشید
یاعلی(ع)مدد...

به نام خدا
سلام آقای انصاری نژاد
شعرتان چقدر دریایی بود! حس خیلی خوبی داشت. موقع خواندنش احساس کردم کنار ساحل نشسته ام...

سلام بر شاعر محترم
در یا الهی حشوی دیده می شود اگر بتوان یا را به طریقی ازبین برد مشکل بر طرف می شود
رنگین ترین نیز صفت عالی است که به نظر می رسد به ضرورت وزن جای ان با موصوف عوض شده است "رنگین ترین مصرع" که می توان گفت مصرع رنگین تری
خدواند شما را حفظ داشته باشد

روی دوش ساحل از اندوه ماهی می نویسم
امشب از غم ها ،غزل خواهی نخواهی می نویسم
**
سلام
مطلع شعرتان عالیست
زیبا شروع شده است.
علی یارتان
الهی و ربی من لی غیرک !

سلام استاد...

مثل همیشه زیبا بود و آموزنده...